Ben Fine, Alfredo Saad-Filho – Marx’ın Kapitali

Kitabımdaki en canalıcı noktalar şunlar: 1) Kullanım–değeri ya da değişim–değeriyle ifade edilişine göre emeğin ikili karakteri … 2) Artı–değerin, kâr, faiz, rant, vb. gibi özel biçimlerinden bağımsız olarak tahlili. Modern toplumdaki sınıfların ya da bunlar arasındaki savaşımın varlığını keşfetmiş olma onuru bana ait değildir. Burjuva tarihçileri bu sınıf savaşımının tarihsel gelişimini, burjuva iktisatçılar da sınıfların ekonomik anatomisini benden çok önce açıklamışlardır. Benim yeni olarak yaptığım: 1) Sınıfların varlığının ancak üretimin gelişimindeki belirli tarihsel evrelere bağlı olduğunu; 2) Sınıf savaşımının zorunlu olarak proletarya diktatörlüğüne vardığını; 3) Bu diktatörlüğün kendisinin bütün sınıfların ortadan kaldırılmasına ve sınıfsız bir topluma geçişten başka bir şey olmadığını tanıtlamak olmuştur. Bu kitap, ilk kez 1970’lerin başlarında yazılmış olup çok büyük ölçüde zamanının bir ürünüydü. O sırada Britanya’da ve başka yerlerde, “soğuk savaş” kisvesi altında şiddetli baskıyla geçen yılların ardından, Marx’ın ekonomi politiğine olan ilgide bir uyanış görülüyordu. Bu ilgi, dünyayı kasıp kavuran sol hareketlerden, kapitalist dünya ekonomisindeki belirgin gerileyişten ve geleneksel teorinin savaş sonrası “patlama”nın çöküşüyle ilgili açıklamalarının reddedilişinden beslenerek arttı. O zamandan beri çok şey değişti. Bu kitabın birbirini izleyen basımları da, ekonomi politiğin kaderindeki iniş çıkışları kendilerince yansıttı. Bir önceki basım yayımlanalı yıllar oldu. Ama bu dördüncü basımı piyasaya sürmenin, mevcudun tükenişinden daha derinde yatan sebepleri var. Yeni basım, genel olarak ekonomi politikte, özel olarak da Marksist ekonomi politikte bir canlanışı önceliyor ve umarım ki kendince ona katkıda bulunuyor. Bu iyimserliğin dayandığı bir dizi etken var. Birinci olarak, ana yolcu (mainstream) iktisadın, heterodoks yaklaşımları, matematiksel ve istatistiki sağlamlık sınavlarından geçemedikleri gerekçesiyle kale almayarak disiplin üzerindeki hoşgörüsüz pençesini daha da sıkmış olmasına karşılık, Ortodoksluğun yarattığı hoşnutsuzluğun işaretleri artıyor.

İktisadı ve öteki toplumsal bilimleri öğrenenler arasında alternatif arayışı güçleniyor.

.