Allahü teâlâ, dünyâda bütün insanlara acıyor. Fâideli şeyleri yaratıp, dostu ve düşmanı ayırmadan, herkese gönderiyor. Âhıretde, Cehenneme gitmesi gereken mü’minlerden tevbe etmiyenlere ihsân ederek, onları afv edecek, Cennete kavuşduracakdır. Her canlıyı yaratan, her vârı, her ân varlıkda durduran, hepsini korku ve dehşetden koruyan yalnız Odur. Böyle yüce bir Allahın şerefli ismine sığınarak, bu kitâbı yazmağa […]
Besmeleyle başlıyalım kitâba, Allah adı en iyi bir sığnakdır. Ni’metleri sığmaz, ölçü hisâba, Çok acıyan, afvı seven bir rabdır! Allahü teâlâ, Cenneti ve Cehennemi önceden yaratdı. Her ikisini, insanla ve cinle dolduracağını, ezelde dileyip, bunu kitâblarında bildirdi. Âdem aleyhisselâmdan beri, Cennete gidecek îmânlı, iyi insanlar olduğu gibi, Cehenneme götüren kötülükleri yapan, îmânsız, aklsız, fenâ kimseler […]
Besmeleyle başlıyalım kitâba, Allah adı, en iyi bir sığnakdır. Ni’metleri sığmaz ölçü, hisâba, Çok acıyan, afvı seven bir rabdır! Allahü teâlâ, dünyâda bütün insanlara acıyarak, fâideli şeyleri yaratıp göndermekdedir. Dünyâda iken, günâhlarına tevbe etmiş olan mü’minlerin günâhları ne kadar büyük olsa da, âhiretde, bunları muhakkak afv edecekdir. Tevbe etmeden ölen, Cehenneme gitmesi gereken mü’minlerden, dilediğini […]
“Kİtâbü’z-zühd”ler ve Ahmed b. Hanbel’İn aynı adlı eserİ Hicrî ikinci asır, İslâm dünyasında hummâlı bir ilim faaliyetinin başlatılıp, geliştirildiği bir dönemdir. Tefsir, hadis, fıkıh ve müsbet ilimlerin her bireri, bu coşkun mesaiden nasibini almıştır. Bilhassa, o devirde İslâm dünyasında yaygın olan ilim anlayışı rivâyet ilimlerinin geliştirilmesinde fevkalade önemli bir rol oynamıştır. Zira, bu devirlerde yaygın […]
Mektup, mektubu yazan ve gönderen ile mektubu alan ve okuyan arasındaki gizlidir. Bu iki kişinin arasındaki giz silinemeyecek/değiştirilemeyecek bir biçimde kâğıda aktarılmış, söz uçamayıp çakılı kalmıştır. Tam da bu yönüyle “kaleme alındığı anın gerçekliği” zaman tarafından aşındınlamadan, tüm tazeliği içinde korumaya alınmıştır. Adeta fosilleşen duygular/düşünceler yıllar sonra saklandığı yerden çıkarılıp okunduğunda, o mektubu arkeolojik bir […]
Aharon Appelfeld bir açılış ustasıdır. “Badenheim’a yeniden bahar geldi.” En ünlü romanına böyle başlıyor. Son derece düz görünen ama birazcık huzursuz edici bir ifade. Niçin Badenheim’a yeniden bahar gelmesin ki? Ama efsanelerin ve peri masallarının aksine, romanlar tekrarı ve ebedi dönüşü değil, yeni, taze olanı konu edinirler. Bu yüzden, bir romana baharın yeniden geldiğini söyleyerek […]
Dün, bildik bir rüzgar esiyordu. Daha önce karşılaştığım bir rüzgar. Dışanda mevsimsiz bir ilkbahar. Kararlı, hızlı adımlarla yürüyordum rüzgarda, her sabah olduğu gibi. Oysa, yatağıma geri dönmek ve uzanmak istiyordum, hareketsiz, hiç kıpırdamadan, isteksiz ve hiç düşünmeden, ta ki o sesi olmayan, tadı olmayan, k ok usu olmayan “şey” bana yaklaşmcaya kadar. Yani belleğin sınırlarını […]
Büyük Şehir’den geliyoruz. Bütün gece yoldaydık. Annemizin gözleri kıpkırmızı. Elinde büyük bir kutu taşıyor, biz ikimiz de içinde giysilerimizin bulunduğu küçük birer valiz taşıyoruz, bir de Babamızın büyük sözlüğünü; kollarımız yorulduğunda sözlüğü diğerimiz alıyor. Uzun süre yürüyoruz. Anneanne’nin evi gara uzak, Küçük Şehir’in öbür ucunda. Burada, ne tramvay ne otobüs ne de araba var. Yalnızca […]
Aff et beni, anne ! Evet, affet beni anne … Biliyorum ki -sen ba�ta olmak iizere- binlerce kadm, bu kitab1 goriir gormez beni ihanetle suc;layacak. Daha �imdiden, sizin gibi bir kadm oldugum halde, bu tiir ate�li bir anti-feminist bildiri yaymlamaya ciiret ettigim ic;in beni “davaya” ihanet etmekle suc;lad1gmm duyar gibiyim. Ihanet ne kelime? Vah�i bir […]
Yılbaşıydı. Royston Köşkündeki konuklardan yaşça büyük olanlar geniş salonda toplanmışlardı. Bay Satterthwaite gençler gidip yattıkları için memnundu. Sürüyle genci birarada görmekten hoşlanmazdı. Onların basit, incel ikten yoksun kimseler olduklarını d üşünürdü. Bay Satterthwaite artık incel iği olan her şeyden gitgide daha çok hoşlanmaya başl ıyordu. Bay Satterthwaite altmış iki yaşındaydı, biraz kamburu çıkmış, kupkuru bir […]
Bir mektup yazarak, Poirot’yu çağırmağa mecbur kalmıştı. 1 BĐR Bir mektup yazarak, Poirot’yu çağırmağa mecbur kalmıştı. 1 BĐR «Onun muhakkak öldürülmesi lâzım, anlıyorsun bunu değil mi?» Sual bir müddet gecenin sükûneti içinde yankılar yaptı, sonra Ölü Deniz’in karanlığına doğru duyulmaz oldu. Hercule Poirot, eli pencerenin kenarında olduğu halde bir an düşünceli bir tavırla durdu. Sonra […]
Sıcak eylül güneşi La Bourget Havaalanını kavuruyordu. Yolcular ağır ağır ilerleyerek birkaç dakika sonra Londra’ya hareket edecek olan büyük uçağa binmekteydiler. Uçağa son girenler arasında bulunan Janet Grey Derleyerek on altı numaralı koltuğa oturdu. Yolcuların çoğu yerlerini almışlardı bile. Yan tarafta iki kadın konuşuyor daha doğrusu ince, tiz bir kadın sesi çevrede yankılanıyordu. Janet’in dudakları […]
Adam Concorde Meydanı’ndan geçtiği sırada saatler gece yarısına yaklaşmaktaydı. Zayıf bedenini örten görkemli kürküne rağmen temelde kılıksız ve düşkün bir görünümü vardı. Yüzü fareye benzeyen ufak tefek bir adam. Hiçbir zaman herhangi bir olayda önemli bir rol oynayacağına, herhangi bir yerde ön plana çıkabileceğine inanılmayacak bir adam. Ancak.bu sonuca varan kişinin kesinlikle yanıldığını söyleyebiliriz. Çünkü […]
Halkın hafızası çok zayıftır. IV. Baron Edgvvare George Alfred St. Vincent Marsh’ın ölümünün uyandırdığı o müthiş heyecan ve ilgi artık geçmişte kalmış, unutulmuş bir olay; yerini yeni heyecanlar aldı bile… Dostum Hercule Poirot’nun bu olaya olan ilgisi hakkında hiçbir zaman açıkça söz edilmedi. Bunun, Poirot’nun isteğine uyularak yapıldığını söyleyeyim. Arkadaşım bu olaydaki rolünün açıklanmasını istemedi. […]