Sahile yeni birisinin geldiği söylendi: Küçük köpeği olan bir hanımefendi. İki haftadan beri Yalta’da olan ve orada evi olan Dimitri Dimitriç Gurov, yeni gelenlerle ilgilenmeye başlamıştı. Verney salonunda otururken, kumral saçlı, orta boylu, bere takmış ve peşinde beyaz bir Pomeranya cinsi köpeğin koştuğu bir kadın gördü. Ve daha sonra pek çok kez kadına bahçelerde ve […]
Moskova’da îslâv Pazarı otelinde uşak olarak ça lisan Nikolay Çikildeyev hastalanmıştı. Ayakları uyuşuyordu, yürüyüşü değişmişti. Öyle ki, bir gün koridordan geçerken ayağı sürçmüş, üzerinde bezelyeli jambon bulunan tepsiyle birlikte yere yuvarlanmıştı, işini bırakması gerekmişti. Karısının, kendisinin ne kadar parası varsa hepsini doktorlara harcadı; yiyecek için elinde bir şey kalmadı, işsizlikten canı sıkılmaya başladı, köye, evine […]
Sabah. Saat daha yedi olmadığı halde Makar Kuzmiç Bliostkov’un berber dükkânı açık. Şık giyimli, ama üstü-başı kir içinde, henüz yüzünü bile yıkamamış bulunan, yirmi yaşlarındaki dükkân sahibi Makar sabah temizliği yapmakta. Aslında nereyi temizlediği de belli değil, gene de hayli terlemiş. Elindeki bezle bir yerleri siliyor, şuraya-buraya parmağını sürüyor, duvarda gördüğü bir tahtakurusuna fiske atıyor… […]
İkisi de omuzlarına kadar suya girmişlerdi, Layevskî söze başladı: Bir sualime cevap ver, Aleksandr Davidiç. Diyelim ki, bir kadın sevdin, onunla birleştin. İki seneden fazla birlikte yaşadınız diyelim. Sonra da, olur ya, soğudun; onu kendine yabancı hissetmeğe başladın. Böyle bir durumda olsan ne. yapardıjı? Çok basil. Hadi yavrum, al başını istediğin yere git derim. O […]
“Tıp, nikâhlı karım benim, edebiyat ise metresim. Birine kızarsam geceyi öbürüyle geçiriyorum. Bu davranışımı belki biraz uygunsuz bulabilirsin ama en azından sıkıcı değil. Hem zaten, benim bu ikiyüzlülüğümden ikisinin de bir şey kaybettiği yok.” Anton Çehov (1860-1904), 1888 yılında, bu “aşk üçgeni reçetesi”ni, yakın dostu ve yayıncısı Aleksey Suvorin’e açıkladığında, yalnızca yirmi sekiz yaşında bir […]
Birinci Perde İvanov yurtluğunun bahçesi. Solda evin teraslı ön yüzeyi. Pencerelerden biri açıktır. Terasın karşısındaki geniş, yarım daire biçimindeki alandan bahçenin daha uzak yerlerine, ortadan ve sağdan ağaçlı yollar uzanıyor. Sağda bahçe sıraları ve masaları. Masalardan birinde bir lamba yanmaktadır. Hava kararmakta. Perde açılırken, evden bir piyano-viyolonsel ikilisi işitilir… ivanov, borkin (İvanov masalardan birinde kitap […]
Geceyarısı. On üç yaşındaki besleme Varka, beşiği sallarken bir yandan da uykulu bir ninni tutturmuş, mırıldanıyordu: Uyusun da büyüsün, ninnii, Tıpış tıpış yürüsün, ninnii… Meryem Ana tasvirinin önünde küçük, yeşil bir lâmba yanıyor. Odanın bir başından öteki başına gerili ipte, kurumaları için kundak bezleri, iri, kara pantolonlar asılı. Lâmbanın ışığı, tavanda geniş, yeşil bir yuvarlak […]
Hümanizma ruhunun ilk anlayış ve duyuş merhalesi, insan varlığının en müşahhas şekilde ifadesi olan sanat eserlerinin benimsenmesiyle başlar. Sanat şubeleri içinde edebiyat, bu ifadenin zihin unsurları en zengin olanıdır. Bunun içindir ki bir milletin, diğer milletler edebiyatını kendi dilinde, daha doğrusu kendi idrakinde tekrar etmesi; zekâ ve anlama kudretini o eserler nispetinde artırması, canlandırması ve […]
Hastahanenin avlusunda, avret otlarının, ısırganları» ve yabani kenevirlerin teşkil ettiği koca bir ormanla çevrili küçük bir pavyon vardır. Çatısı paslanmış, bacası yarı yarıya yıkılmış, antresinin çürümüş basamaklarında otlar fışkırmış ve sıvalarından ancak izler kalmıştır. Pavyonun ön cephesi hastahaneye bakar; arka cephesi ise – hastahanenin, üzerine çiviler çakılmış kurşunî renkli tahta perde-sile ayrılan – tarlaya nazırdır. […]
Milan Kundera, bütün yapıtları arasında en çok Gülünesi Aşklar’ı büyük keyifle, zevkle yazmış olduğunu söyler. Yedi öyküden oluşan bu kitapta, yazarın daha sonraki romanlarında geliştireceği aşk, yalan, yanılsama gibi temaların özünü, özgün ve yenilikçi anlatım tekniklerini bulmak mümkün. Hayatı, yanılsamalar üzerine kurulu bir parodi olarak sunduğu Gülünesi Aşklar’daki öyküler, 1958 ile 1968 arasında yazılmış. Milan […]
Hekimlik başka mesleğe benzemez. Anadolu insanı “Hekime ayıp yoktur” der. Hasta, kapıdan içeri girer ve tüm çıplaklığıyla anlatıverir her şeyi size. Kocasına ya da karısına dahi göstermediği en mahrem yerini açıverir. Kimselere söyleyemediği bir sırrı, hiç çekinmeksizin, sıradan bir şeyden söz eder gibi anlatır. Öylece kalırsınız, artık onun sırdaşı, arkadaşı, akrabası olur çıkarsınız. Sıradan bir […]
En iyisi Gizli Yediler toplantısı yapalım,” dedi Peter, Janet’a. “Ne zamandır yapmıyoruz.” “Oh, evet, hadi!” dedi Janet bağırarak kitabını kaparken. “Gizli topluluğumuzu unuttuğumuz için değil, Peter, sadece yılbaşı zamanı uğraşacak bir sürü eğlenceli şey olduğundan toplanmaya yeterince vakit kalmıyor.” “Ama yapmalıyız,” diye bağırdı Peter. “Hiç kullanmadıktan sonra, gizli bir topluluğa sahip olmanın ne anlamı var […]
Gizli Yediler olağan haftalık toplantılarını yapıyordu. Toplantı mekânlarıysa her zamanki gibi Peter ve Janet’a ait evin bahçesindeki barakaydı. Kapının üzerinde yeşil renkte G.Y. harfleri yazılıydı. Peter ve Janet barakada diğerlerini beklerken toplantı için hazırlıklara başlamıştı bile. Janet, büyük bir sürahinin içine limon sıkıyordu. Bir tabağa ise yedi tarçınlı kurabiye ve Scamper’a da bir köpek bisküvisi […]
“Anne içebileceğimiz bir şey var mı?” diye sordu Janet. “Ve de yiyecek?..” “Ama kahvaltınızı daha yeni bitirdiniz!” dedi annesi şaşırarak. “Her biriniz ikişer sosis yediniz üstelik. Henüz acıkmış olamazsınız.” “Eee, bu sabah Gizli Yediler’in son toplantısını yapacağız da,” diye karşılık verdi Janet. “Barakada. Okullar açıldıktan sonra toplantı yapmanın bir anlamı olmadığını düşünüyoruz. Heyecanlı olaylar yaşanmıyor […]
Sevgili Okuyucular, Ben Gillian, elinizde tuttuğunuz kitabın yazan Enid Blyton’ın büyük kızıyım ve Gizli Yediler’in ilk yazılmaya başlandığı zamanı hatırlıyorum. Bu kitaplar çok özel çünkü Gizli Yediler’in kahramanları Peter, Janet ve diğerleri, hepsi aslında gerçekler. Enid Blyton bir gün, yazmaya koyulacağı yeni kitabı için yayıncılardan biriyle buluştu. Kitabın gençlere mi, yoksa daha küçük çocuklara mı […]
Papatya Kokulu Hikâyeler adlı kitabı sizlere sunmaktan mutluluk duyuyoruz. Sizler için en sevdiğim, okurken yüreğimi ısıtan öyküleri seçtim ve her bir öykünün bir anlamda özünü yakaladım. Bu kitabı ister kendinize ister armağan olarak bir arkadaşınıza, annenize, çocuğunuza almış olun; yüreğinizi her an ısıtacak, ruhunuzu harekete geçirecek ve içinizdeki kıvılcımı tutuşturacak bir kitabın elinizin altında olduğundan […]