Kolektif – Zebur (Mezmurlar)

1: 1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz. 1: 2 Ancak zevkini RAB’bin Yasası’ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür. 1: 3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır. 1: 4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler. 1: 5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar. 1: 6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür. 2. Mezmur BÖLÜM 2 2: 1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar? 2: 2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB’be ve meshettiği krala karşı. 2: 3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.” 2: 4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor. 2: 5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor 2: 6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon’a oturttum” diyor. 2: 7 RAB’bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum. 2: 8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim. 2: 9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.


” 2: 10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın! 2: 11 RAB’be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin. 2: 12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O’na sığınanlara! 3. Mezmur Davut’un oğlu Avşalom’dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur BÖLÜM 3 3: 1 Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar! 3: 2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. Sela1 3: 3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin. 1 “Sela”: Müzikte duruş ifade eden bir terim olduğu sanılıyor. 3 3: 4 RAB’be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. Sela 3: 5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana. 3: 6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan. 3: 7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini. 3: 8 Kurtuluş RAB’dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! Sela 4. Mezmur Müzik şefi için – Telli sazlarla – Davut’un mezmuru BÖLÜM 4 4: 1 Sana seslenince yanıtla beni, Ey adil Tanrım! Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde, Lütfet bana, kulak ver duama. 4: 2 Ey insanlar, ne zamana dek Onurumu utanca çevireceksiniz? Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek, Yalan peşinde koşacaksınız? 4: 3 Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır, Ne zaman seslensem, duyar beni. 4: 4 Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin; İyi düşünün yatağınızda, susun.

Sela 4: 5 Doğruluk kurbanları sunun RAB’be, O’na güvenin. 4: 6 “Kim bize iyilik yapacak?” diyen çok. 4 Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat! 4: 7 Öyle bir sevinç verdin ki bana, Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla. 4: 8 Esenlik içinde yatar uyurum, Çünkü yalnız sen, ya RAB, Güvenlik içinde tutarsın beni. 5. Mezmur Müzik şefi için – Ney için – Davut’un mezmuru BÖLÜM 5 5: 1 Sözlerime kulak ver, ya RAB, İniltilerimi işit. 5: 2 Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım! Duam sanadır. 5: 3 Sabah sesimi duyarsın, ya RAB, Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim. 5: 4 Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin, Kötülük senin yanında barınmaz. 5: 5 Böbürlenenler önünde duramaz, Bütün suç işleyenlerden nefret duyar, 5: 6 Yalan söyleyenleri yok edersin; Ya RAB, sen eli kanlılardan, Aldatıcılardan tiksinirsin. 5: 7 Bense bol sevgin sayesinde Kutsal tapınağına gireceğim; Oraya doğru saygıyla eğileceğim. 5: 8 Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB, Düşmanlarıma karşı! Yolunu önümde düzle. 5: 9 Çünkü onların sözüne güvenilmez, Yürekleri yıkım dolu. Ağızları açık birer mezardır, 5 Yaltaklanır dururlar. 5: 10 Ey Tanrı, onları suçlu çıkar! Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın.

Kov onları sayısız isyanları yüzünden. Çünkü sana karşı ayaklandılar. 5: 11 Sevinsin sana sığınan herkes, Sevinç çığlıkları atsın sürekli, Kanat ger üzerlerine; Sevinçle coşsun adını sevenler sende. 5: 12 Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB, Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın. 6. Mezmur Müzik şefi için – Sekiz telli sazlarla2 Davut’un mezmuru BÖLÜM 6 6: 1 Ya RAB, öfkeyle azarlama beni, Gazapla yola getirme. 6: 2 Lütfet bana, ya RAB, bitkinim; Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor, 6: 3 Çok acı çekiyorum. Ah, ya RAB! Ne zamana dek sürecek bu? 6: 4 Gel, ya RAB, kurtar beni, Yardım et sevginden dolayı. 6: 5 Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz, Kim şükür sunar sana ölüler diyarından? 6: 6 İnleye inleye bittim, Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan, Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan. 6: 7 Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden. 2 “Sekiz telli sazlarla”: İbranice “Sekizinciye göre”, anlamı kesin olarak bilinmiyor. 6 6: 8 Ey kötülük yapanlar, Uzak durun benden, Çünkü RAB ağlayışımı işitti. 6: 9 Yalvarışımı duydu, Duamı kabul etti. 6: 10 Bütün düşmanlarım utanacak, Hepsini dehşet saracak, Ansızın geri dönecekler utanç içinde. 7.

Mezmur Benyaminli Kûş’un sözlerine ilişkin Davut’un RAB’be okuduğu şigayon3 BÖLÜM 7 7: 1 Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım! Peşime düşenlerden kurtar beni, Özgür kıl. 7: 2 Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni, Kurtaracak biri yok diye, Lime lime edecekler etimi. 7: 3 Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam: Birine haksızlık ettiysem, 7: 4 Dostuma ihanet ettiysem, Düşmanımı nedensiz soyduysam, 7: 5 Ardıma düşsün düşman, Yakalasın beni, Canımı yerde çiğnesin, Ayak altına alsın onurumu. 7: 6 Öfkeyle kalk, ya RAB! Düşmanlarımın gazabına karşı çık! Benim için uyan! Buyur, adalet olsun. 7: 7 Uluslar topluluğu çevreni sarsın, Onları yüce katından yönet. 3 “Şigayon”: Anlamı tam olarak bilinmeyen bir müzik terimi. 7 7: 8 RAB halkları yargılar; Beni de yargıla, ya RAB, Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre. 7: 9 Ey adil Tanrım! Kötülerin kötülüğü son bulsun, Doğrular güvene kavuşsun, Sen ki akılları, gönülleri sınarsın. 7: 10 Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda, Temiz yüreklileri O kurtarır. 7: 11 Tanrı adil bir yargıçtır, Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar. 7: 12 Kötüler yola gelmezse, Tanrı kılıcını biler, Yayını gerip hedefine kurar. 7: 13 Hazır bekler ölümcül silahları, Alevli okları. 7: 14 İşte kötü insan kötülük sancıları çekiyor, Fesada gebe kalmış, Yalan doğuruyor. 7: 15 Bir kuyu açıp kazıyor, Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor. 7: 16 Kötülüğü kendi başına gelecek, Zorbalığı kendi tepesine inecek.

7: 17 Şükredeyim doğruluğu için RAB’be, Yüce RAB’bin adını ilahilerle öveyim. 8. Mezmur Müzik şefi için – Gittit4 üzerine – Davut’un mezmuru BÖLÜM 8 8: 1 Ey Egemenimiz RAB, 4 “Gittit”: Bir müzik terimi ya da üzüm sıkma mevsiminde okunan bir ilahi olabilir. 8 Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde! Gökyüzünü görkeminle kapladın. 8: 2 Çocukların, hatta emziktekilerin sesiyle Set çektin hasımlarına, Düşmanı, öç alanı yok etmek için. 8: 3 Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri, Oraya koyduğun ayı ve yıldızları, 8: 4 Soruyorum kendi kendime: “İnsan ne ki, onu anasın, Ya da insanoğlu ne ki, ona ilgi gösteresin?” 8: 5 Nerdeyse bir tanrı yaptın onu5 , Başına yücelik ve onur tacını koydun. 8: 6 Ellerinin yapıtları üzerine onu egemen kıldın, Her şeyi ayaklarının altına serdin; 8: 7 Davarları, sığırları, Yabanıl hayvanları, 8: 8 Gökteki kuşları, denizdeki balıkları, Denizde kıpırdaşan bütün canlıları. 8: 9 Ey Egemenimiz RAB, Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde! 9. Mezmur Müzik şefi için – “Oğulun Ölümü” makamında – Davut’un mezmuru BÖLÜM 9 9: 1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. 9: 2 Sende sevinç bulacak, coşacağım, Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi! 9: 3 Düşmanlarım geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde. 5 “Nerdeyse bir tanrı yaptın onu”: İbranice “Onu Tanrı’dan(tanrılardan) pek aşağı yaratmadın” (bkz. Yar. 1: 26-28; İbr. 2: 6-8). 9 9: 4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun, Adil yargıç olarak tahta oturdun.

9: 5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, Sonsuza dek adlarını sildin. 9: 6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, Kökünden söktün kentlerini, Anıları bile silinip gitti. 9: 7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, Yargı için kurmuştur tahtını; 9: 8 O yönetir doğrulukla dünyayı, O yargılar adaletle halkları. 9: 9 RAB ezilenler için bir sığınak, Sıkıntılı günlerde bir kaledir. 9: 10 Seni tanıyanlar sana güvenir, Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB. 9: 11 Siyon’da oturan RAB’bi ilahilerle övün! Yaptıklarını halklar arasında duyurun! 9: 12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, Ezilenlerin feryadını unutmaz. 9: 13 Acı bana, ya RAB! Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak! 9: 14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, Siyon Kenti’nin kapılarında Sağladığın kurtuluşla sevineyim. 9: 15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, Ayakları gizledikleri ağa takıldı. 9: 16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. – Higayon6 Sela 9: 17 Kötüler ölüler diyarına gidecek, Tanrı’yı unutan bütün uluslar… 9: 18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, 6 “Higayon”: Anlamı kesin olarak bilinmeyen bir müzikterimi. 10 Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak. 9: 19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, Huzurunda yargılansın uluslar! 9: 20 Onlara dehşet saç, ya RAB! Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. Sela 10. Mezmur BÖLÜM 10 10: 1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun? 10: 2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor. 10: 3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB’be lanet okur, O’nu hor görür.

10: 4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı’ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür. 10: 5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır. 10: 6 İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.” 10: 7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı. 10: 8 Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler. 10: 9 Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar. 10: 10 Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir. 11 10: 11 Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göre” 10: 12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma! 10: 13 Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin? 10: 14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin. 10: 15 Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten. 10: 16 RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O’nun ülkesinden temizlenecek. 10: 17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde; 10: 18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.

.

PDF Kitap İndir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir