Zavalhntn surat1 kan ~a~ag1na donmii~tii. Morarm1~ ~i~ goz kapaklann1n aras1nda beliren anlams1z bakt~lan Dilwick’e ~evriliydi. Patlam1~ dudaklann1n aras1ndan stzan kan, t1ra~s1z surattndan siiziiliiyor, ~enesinden pis gomlegine damhyordu. Dilwick, zavalhntn ba~t iizerinde sarkan ampuliln olu~turdugu gii~lii 1~1k dairesinin d1~1nda, ayakta duruyordu. Ter i~inde kalm1~tt. Gomlegi sutina yapt~mt~, kah.n boynunu saran· yakas1 ytrttlacakmt~ gibi geolmi~ti. Elioi deri eldivene sokup yumruk yaptt . ve var giiciiyle ufak tefek zavalhntn surat1na indirdi. Delikanh, iizerinde bulundugu iskemleyle birlikte arkaya devrildi ve ba~1 olmu~ armut gibi ta~ zemine ~arptt. Dilwick ellerini beline dayayarak ayaklanntn dibinde yatan kanh insan kari~atiiriine baktt. -Ahn ~unu gotiiriin ve aytlttp tekrar getirin, diye bogiirdii. Odan1n ko~esinde, karanhkta duran iki aynas1z hemen f1rlayarak iskemleyi yerden kald1rddar. f~lerinden biri Billy Parks’t kolundan yakalayarak kap1ya dogtu siirtiklemeye ba~ladt. Ha patlad1m ha patlayacag1m, ama kendimi tutuyorum.
Bu ttir vah~et oldum olas1 beni hep ~ileden ~1karm1~- ttr. Dort ay1 bir araya gelmi~, soyleyecek hi~bir ~eyi olmayan zavalhy1 ha babam itiraf ettirmeye ~ah~1yor! Ve bendeniz de bu manzaray1 seyretmek zorunday1m! f~e bak 5 be! Ashnda, tan1k olmak zoru~da biraktld1g1m bu manzara bana bir uyan. Hani, “k1z1m sana soyli.iyorum, gelinim sen· anla” derler ya, i~te o ti.irden bir ~ey. Ak1llannca “Kendini kolla, Bay Hammer!” diyorlar, “bir bilgi edinecek olursan, sak1n ha kendime saklayay1m deme. Y oksa, senin de anan1 boyle belleriz. Bak ~u herife, bir anda cografyas1 nastl degi~ti, gori.iyorsun ya! Sen sen ol, sak1n Bi.iyi.ik Dilwick’in ofkesini i.izerine c;ekme. Y oksa, hap1 yuttugunun resmidir r” i~te, demek istedikleri bu. Bu ya, ben hie; sallamad1m … iriyan aynas1z1n ayaklan dibine var gi.ici.
imle ti.iki.irdi.im. Bir ad1m geri c;ekilerek gi.ildi.i. -Ne o Hammer, ka~1n1yor musun? Orah bile olmad1m. -Nastl istersen oyle kabul et, Dilwick! diye dalgam1 gec;tim. Hani ~oyle di.i~i.intiyordum da … Y arma daha da bir ne~elendi. -Ay, sen dii~i.inmesini de mi beceriyorsun? -E._lbette ya … K1hma dokundugun anda yann neye benzeyecegini dil~i.
ini.iyordum. Uf ak tefek zavalhy1 kap1ya dogru si.irilklemekte olan iki aynas1z hareketsiz kalakald1. iskemledeki kan1 temizleyen bir i.ic;ilncilsi.i dogrularak solugunu tuttu. Anla~tlan, Dilwick ile hie; kimse boyle konu~mam1~t1. Konu~maya da cesaret edemezdi zaten. Dilwick denen yabani, aynas1zla- • nn en ac1mas1z1, en iriyans1yd1. Bir yumrukta adam1 otobiis c;arpm1~a cevirebilirdi. i~te, bu nedenle hie; kimse onunla boyle konu~amazd1. Yani, benim d1~1mda hie; kimse. <;iinkil, ben de ayn1 bokun soyuydum. Bana dogru yakla~t1, f akat penc;elerini gomlegime degdirmesine firsat vermedim.
Ayaga kalk1p oni.inde dikildim. Dilwick oyle uzun boyludur ki, insanlarla gozgoze gelemez. Onlan tepeden si.izer. Arna, bu kez oyle olmad1. Sag omuzunun kastld1g1n1 farkettigim an harekete gec;- tim. Dizimi gererek olanca gi.ici.imle kas1klarina gec;irdim. inleyerek iki kat oldu. Bo~ birakmad1m. Bu kez burnunun 6 . tizerine bir sag kro~e indirdim. Agz1 burnu kan i9inde y1gtld1.
Aynas1zlardan biri Parks’1 yere btrakarak silah1na davranmaya yeltendi. -K1mtldama dangalak! diye gtirledim. Yoksa o beyinsiz kafan1 u9ururum. Unutma, silah1m yan1mda hentiz. · Niyetinden vazge9ti. Geri dontip odadan 91kttm. Kimse engellemeye kalkmad1. Yukan, merdiven sahanhg1na ula~ttg1mda, komiser yard1mc1s1n1n masas1n1n oniinden ge9tim. Ba~1n1 okudugu gazeteden kald1np bana baktt. Ayn1 anda eli masas1n1n alttna kayd1. Oysa ben, 45’ligin kabzas1n1 kavram1~t1m bile. Bunu o da farketti. Evinde onu bekleyen kans1, 9ocuklan olmah ki, hareketinden vazge~ti. Elini usulca tekrar masan1n ·uzerine koydu. Surat1n1n ifadesi, odaya girmi~ kediyi seyreden iirkek bir fare gibiydi.
Yine· de kanun adam1 oldugunu hat1rlam1~ olmah ki, bir laf etme zorunlulugunu duydu. -Dilwick sizi serbest mi btraktt? Ofkemi engellemeye 9ah~arak· ontindeki gazeteyi kap1p buru~turdum, yere f1rlatt1m. -Dilwick’in beni serbest buakacak hali kalmad1. (;iinkti ~u an kusarak yere dagtlan di~lerini toplamaya 9ah~1yor. Bana ne denli sert bir aynas1z oldugunu gostermeye kalktt, ama sokmedi. Simdi, kulag1n1 a9 ve iyi dinle. Buraya bir ~ti~terimin yasal temsilcisi olarak geldim, gorevini kotiiye kullanan bir delinin marifetlerini seyretmeye degit Aynas1z soztimii kesmeye haz1rlanarak kuruyan dudaklann1 yalad1. F1rsat vermedim. -Billy Parks’1 bir saat i9inde serbest b1rak1p York’un evine gondereceksiniz. Aksi halde savc1ya haber verir, i~i onun pen9elerine b1rak1nm. Onun da can1n1za nastl okliyacag1n1 siz benden daha iyi bilirsiniz. Tamam m1? Korkudan alt dudag1 titriyordu teresin. Sapkam1 geriye itip sert ad1mlarla karakoldan 91kt1m. Yolun kar~1 taraf1na park ettigim ktiliistiire atlad1m, lastikleri ottii~e- .rek kur~un gibi f1rlad1m.
Bu i~ beni deliye 9evirmi~ti! 7 Neydi Billy Parks’tn bu ba~uia gelenler? Bir ara i9erde yatmt~, sonra dogru yola donmil~ bir zavalhydt. Bilmeyen de aynas1z~ar oglana arka 91k1yor. santrdt. Oysa, vur abahya! Heriflerin i~i bu. Neden? Cilnkil oglan1n sab1kas1 var. Her ~eye ragmen, Rudolph York’un ~ofo~il oldugundan bu yana Billy’den ~ikayet eden tek kimseye rastlamam1~- ttm … Daha dogrusu; Y ork’un ilstiln zekah harika 9ocugu ka9irtlana kadar bu boy le silre gelmi~ti.
Mickey Spillane – Mayk Hammer #5 – Canileri Yaşatmam
PDF Kitap İndir |