Murathan Mungan – Dağ

Bir tas yılan al nehir yerine kullan yeter ki beni dağıma kavuştur atatarımı tanıyan şaman çilemi dolan ipi kendim çekerim bir tas su al tufan yerine kullan kalbimin memleketi Mehmedim mektubumdur hasretim hasretim hasretim sakinim içimdeki dağda nöbetini beklerim 11 bir tas ağu al aşk yerine kullan ha aşk ha ölüm ah! günümü doldurunca giderim bir tas, yalnızca bir tas arkamdan dökeceğiniz boş bir tas su bulunca söylerim 8 Ağustos 2006 13 yüce dağ başında yanar bir ışık ışığı gördüm de oldum ben âşık Et, Somut Rüya duvardan geçmek bir sey değil etten geçtin mi sen her günkü bilinmezin varlığın olduğunu anlamak gibi bir şey bu hiç ve her şey iç içe sende kâğıt üstünde bildiğin tenle birleşince gündelik ve kâinat çarpışıyor cismin sandığın kör bedende aşkla geçmiştin onu ölümden önce şimdi, yaşadıkların gün sayıyor kâinat bilgisiyle T5 Temmuz 200A 15 kırk yit dağda gezdim geyikler ile Sırça Köşk Nice taşlaşan bir teki değmez bir bakışla dağılır sırça köşk nice taşlaşan da bir tek sessizlikte dağılır sırça köşk nice taş karanlıkta dağılır sırça köşk nice taşlaşan da sahibine değmez tutan elin niyeti taş gerisi sırça köşk nice yoldan gelip nice kapı çalsan da bir daha açılmaz kapandı mı! sırça köşk!