Özdemir Asaf – Bir Kapı Önünde

Bir ışık düşerse üstüne basma. Daha yakınlaşır, korkarsın. Bir leke, silmeye – gör, Leke kalır, sen çıkarsın. Bir gölge, nereye gider. Gözlerince gider, bakarsın. Bakarsın girer gözlerinden. Leke onun peşinden, bakarsın. Bir ışık düşerse üstüne basma, Gözlerine basarsın. 9 BlZ Kuşlar uçmak için doğmuş; Kemiklerinin boş olmasından anlayoruz. Açık ve bilinen bir yönü yok insanların. Onu biz yaratıyoruz. KENDİSİNİ UNUTMUŞ Bütün aşkların kitabı elinde Sevilmemiş yinlerin balosuna gitti. Öyle kalabalıktı ki, Sevdiğini anlamadı. Bütün kapıların anahtarı elinde Öpülmemiş dudakların balosuna gitti. Öyle aydınlıktı ki, Öptüğünü anlamadı.

lşıklarla örtünınüştü çıplaklık, Renklere uzandı, susamış, Beyazlıklar arasında kayboldu bakışları. Gözleri yaşamayordu artık. Şekilleri çağırmaya gitti, kandıracak. Elleri aranıyor, tutamayordu. Elleri, elleriydi kurtaracak, Artık yaşamayordu. Bir yand_a gelen o dinmeyen aydınlık, Aldıkça alan. Bir yanda giden bir noktaydı karanlık, Ellerinde başlayan, gözlerinde biten. Bağırdı, kan gibi aktı sesi, Aşamadı dışının duvarından. Elinde bütün aşkların kitabı, Anlatıyordu aldatan aydınlıklarından. Elinde bütün kapıların anahtarı, Ve unutulmuş bir duvarda, kendi kapısı . Varamadı. Ora öyle karaniıktı ki. Öldüğünü anlamadı. ll INVIVO Pencerenden bakma denize, lnanırsın güzel oldu�una maavilerin. Renklerini kaybedersin Uzaktan Bir yata�ın vardır senin, Seninledir, Uyuyunca kaybedersin.

12 TELAŞ Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek. 13 ADlM Ben üç şey biliyorum; Dinlemekle dört kılana anlatacağım. 14 ALTINCI GÜN Benim söylemek için çırpındı�ım gecelerde, Siz yoktunuz. 15 ALTRO Şarkı söyleyormuşum Sokaklarda, Görmüşler. Yere yere bakıyormuşuro Yürürken, Duymuşlar. Sonrasını kendileri uydurmuşlar.

.