Philippa Gregory – Minik Ejderha

Ceymi Alester, Kuzey Denizi kıyısındaki küçük bir kasabada, yan yana dizili, kırmızı tuğlalı, ufak evlerden birinde oturuyordu. Hep bir tazısı olsun isterdi. Tazılar ince uzun köpeklerdir. Yarışmak ve sahiplerine ödül kazandırmak üzere eğitilebilen, müthiş hızlı koşuculardır. Ceymi Alester, yarışçı bir tazıya sahip olmayı düşlüyordu hep. Dünyadaki en hızlı tazıya sahip olmayı. 5 BÜYÜLÜ KÜÇÜK KİTAPLAR Dokuz yaşına basmadan bir gün önce, anne ve babasının ona vereceği hediyeyi düşünerek, okuldan eve doğru yürüyordu. Bu hediyenin bir tazı olmayacağını biliyordu, ama bir bisiklet olmamasından da korkuyordu. Sınıfta, Ceymi dışında herkesin bisikleti vardı. Birden durdu. Önünde, kaldırımın üstünde, bahçıvanların küçük bitkiler veya araç gereç taşımak için kullandıkları türden, tahta bir sepet duruyordu, içinde küçücük bir yaratık dertop olup kıvrılmıştı. M inik bir timsahınkine benzeyen, ama çok daha sevimli ve koca burunlu bir suratı vardı. Burun delikleri yuvarlak, kehribar rengi 6 Minik Ejderha gözleri sevgi doluydu. Başının iki yanından, atınkine benzeyen dik, sivri kulaklar çıkıyordu. Pullarla kaplı küçük bedeni tombul, tuhaf kuyruğu upuzundu.

Sırtından aşağıya üçgen biçimli, sert çıkıntılar sıralanıyordu. Tombul ayaklarında altın rengi, keskin pençeleri vardı. Bedeni parlak, zümrüt yeşili bir renkteydi. Çok güçlü bir büyünün etkisi altında ışıl ışıl parlıyordu. Ceymi, büyünün gücü yüzünden onu zorlukla seçebiliyor ve onun yerinde, dünyada en çok istediği şeyi görüyordu. BÜYÜLÜ KÜÇÜK KİTAPLAR Bir tazı!” dedi Ceymi, büyük bir heyecanla. “Bir tazı yavrusu!” Ceymi eğildi ve ejderhanın koca burunlu, sert kafasını okşadı; ama pullar değil, yumuşacık tüyler hissetti. Ejderha ona hayran hayran bakarak, kuyruğunu bir tazı gibi sallamaya çalıştı. Ceymi, çenesinin altındaki daha yumuşak, açık renkli deriyi okşarken, yavrunun boynuna bağlı ipi fark etti. İpin üstünde küçük bir not ve bu notta da sihirli gibi görünen tuhaf, siyah yazılar vardı. Şöyle diyordu: 8 Minik Ejderha Ceymi gözlerini ovuşturdu ve notu tekrar okudu. Ama o okurken harfler, göldeki balıklar gibi kaynaşıp duruyordu, ikinci okuyuşunda yazı tamamen değişmişti: Lütfen, bu küçüi^tazı yavrusuna g öz fada^ ohın. Onun annesi de, babası dayol{. (Bir eve ihtiyacı var. Ona istediğiniz adı verebilirsiniz.

imza Elbette, Ceymi çok mutlu oldu. Minik yeşil ejderhanın içinde bulunduğu bahçe sepetini yerden aldı. Çok hafifti, bir tazı yavrusundan daha ağır değildi. Ceymi onu kollarının arasında eve taşıdı ve dikkade mutfak masasının üstüne koydu. Anne ve babası evde değillerdi. Bu şaşırtıcı 9 BÜYÜLÜ KÜÇÜK KİTAPLAR hayvanı görünce ne diyeceklerini düşündü Ceymi. Çok hoşlanacaklarını umut etmek istiyordu. Ama, tersi olacağını biliyordu. 10 Minik Ejderha Ceymi boynunu büküp, m inik ejderhaya baktı. Orada, çok güzel, açık kahverengi bir tazı yavrusu görüyordu. Küçük ejderha da kafasını yana eğerek, Ceymi’ye baktı. Karşısında dokuz yaşında (neredeyse dokuz yaşında), yaşına göre biraz ufak tefek, kirli suratlı, bir dişi eksik koca gülümsemesiyle bir çocuk görüyordu. “Sen benim yavru tazimsin,” dedi Ceymi ona. “Kim ne derse desin, seni bırakmayacağım.” Tam o sırada arka kapı açıldı ve annesi bahçeden eve girdi.

Ceymi, yavrunun koca burunlu küçük kafasını bir mutfak havlusuyla alelacele örtüverdi. Tek görünen şey sarı kadifeçiçeği rengi bir gözdü. 11 BÜYÜLÜ KÜÇÜK KİTAPLAR “O pis şeyle ne yaptığını zannediyorsun?” diye sordu Ceymi’nin annesi. “Masayı daha yeni silmiştim.” Havlunun altında saklı minik yeşil ejderha şaşırmıştı. Kendisine tazı denmesini pek umursamamıştı; ama ona “pis şey” denmesine üzüldüğü kehribar gözlerindeki incinmiş ifadeden anlaşılıyordu. “Anne bak!” dedi Ceymi, masanın silinmiş12 Minik Ejderha liğine de, pis şeye de aldırmadan. “Bir tazı yavrusu!” Mutfak havlusunu çekip açtı; minik ejderha da yerinde doğruldu. Ceymi’nin annesi sepetin içine baktı; yüzünde yumuşak ve sıcak bir ifade belirdi. Büyücünün yaptığı büyü gerçekten çok güçlüydü. Ceymi’nin annesinin tek gördüğü, uzun bacaklı ve zeki bakışlı, açık kahverengi bir tazı yavrusuydu. “Ne kadar tatlı,” dedi. “Kimin acaba?” Ejderha kuyruğunu yine bir tazı yavrusu gibi sallamaya çalıştı. “Bizde kalabilir mi?” diye sordu Ceymi. “Lütfen, anne? Doğum günüm için.

Lütfen\”

.