Reha Ülkü – Yaşarken-Yazarken 2000

Bu yıl bir tuhaf oldu. Kırk yılım bitti. Bir onyıl, bir yüzyıl ve bir binyıl da aynı zamanda bitti. Soğuk Savaş’ın bitişi bitti. Yeni dönem başladı. 1. Sanayileşme’nin son, 2. Sanayileşme’nin ilk 50 yılı bitti (ikisi eşlenik ve içiçeydi). Bu yıl askerlik yaptım. Mart 1999 – Mart 2000 arasında 4 ağır hastalık yaşadım. Haziran 1999 – Haziran 2000 arasında 4’ü tatil için ve 2’si ilk kez uçakla olmak üzere, 10 yolculuk (sırasıyla gidişgeliş olmak üzere menziller: İzmir, Alanya, Sivrihisar, Çanakkale, Alanya) yaptım. Yurtdışı olanağını devreye soktum. 6 kitap postaladım. Sıfırdan 1.000 kitaplık kütüphane kurdum.

İçkiye epeyi ara verdim. Bilgisayara ve internete alıştım. İlk kez parayla yazı yazdırdım. Sonuç?: Bir yazarın tarihçeye uyan biyografisi oluşmuş oldu. Şimdiye dek dıştan yalıtık idiysem de, artık değilim. İstesem de tersini olamıyacağımı düşündüğüm için duruma uydum. 35’imde kendi kendime sormuştum: Yaşayacak mısın? “Şimdi olmazsa artık hiç olmaz, öyleyse yaşayacağım” gibi açıkseçik bir yanıt gelmişti. Dış-iç geçişimi ve buna adaptasyon süreci 5 yıl sürdü. Metinlerim siyasileşti. Sürgün, mezar, hapis veya tımarhane şıkkını hesaba katmaya başladım. Kışlayı yaşayıp atlattıktan sonra vız gelir (bedellilerden ölen oldu ve ben oraya hasta gidip hasta döndüm). Ne kaldı geriye?: 100’den 200’e çıkarılan proje sayısı. Yılda 5’ten 10’a fırlayabilen sonul ürün sayısı. Çocuk yok, sevgi yok, bir noktadan sonra cinsellik de yok. Az içki var.

Yaşlılığı temasta yaşayacağım ve yazacağım. Hoş geldin yeni bir-on-yüz-bin yıl… Lütfen 40 yıl daha ve artı belki 1 kafa nakli… Notlar 1. Hacim düzenlemesi için, yılın tüm metinlerini ekledim. Başta, yalnızca bilgisayarla yazılanlar vardı. 2. Günce okumak üzerine de bir metin eklemeliyim. 3. TC’nin durumunu çok kısa olarak açımlamalıyım. 4. Eksik olanları (seks gibi), 2001 günce programına adım adım sokmalıyım. 5. Günce de, makale gibi yazılabiliyor. Makalenin güzelyazın olabilmesi gibi, günce de ciddiyazın olabiliyor. 6. Rüya, güncenin bir alttürü.

7. Yayınlanmamış biçimiyle, Türkçe’nin en çok günce ve mektup yazmış yazarıyım galiba… (1981-2000 arasındaki 20 yılda, 3.500 sayfa mektup, 3.500 sayfa günce gibi.) Eh, işin yalnızca / henüz yarıyolunda (belki ondan da azında) olduğumun da hesaba katılması gerek. 01.01.00, 08:00, Ev. Sıradan bir cumartesi sabahı. Herkes, dün gecenin mahmurluğunda uyuyor. Çok yıldır yılbaşılarım yavan geçiyor, yaşgünlerim de öyle… Artık kırk yaşındayım. Günlerin geçişi tersinmez etkili. Nekahattayım. Ayın on beşinde bir aylığına askere gideceğim. Sonra bir çizgi çekip, yaşama sıfırdan başlayacağım.

Eğer olursa tabii… Bıkkınım ve sıkkınım. 07.01.00, 20:45, Ev. Ölüm Yolu : 1 : Ölümü düşününce parçalanıp yok oluyorsun. Peki, (ikiye) bölünüp bir bölümün aczdeyken, bir bölümün ötelenemez mi? Hala, henüz, ne yazık ki hayır… Kilitleniyorum. Oysa, libidom bunu alt edecek denli güçlü… Az zaman kaldı… Yarıyoldan çok daha az zaman… Kafa nakli yalnızca bir ütopya… Çaresizim. Ölüme doğru frensiz yol alıyorum… Zaman tersindirilmiyor ki… Herkes gibi ben de öleceğim… Belki birşeyler yazmışabileceğim… Midem bulanıyor… Berbat… Ağlamak bile rahatlatmıyor… 25.01.00, Çanakkale. Beyin on günlüğüne gitti ve geri döndü. Ölüm her zamanki yerindeydi. 30.01.00, 15:00, Çanakkale.

Ölü bir ayın yarıyolu. Yokluğumda varım. ‘Düşünen Siyaset’ dergisi, ‘Spy vs. Spy’ı Şubat 2000’de yayınlayacakmış. Düşünce yolu açık. Ölüm, artık ufuktan da yakın. Tuhaftır, askerdeyken bile, 6 günde 20’nin üzerinde metin parçacığı yazıktırdım. 10.02.00, 16:00, Çanakkale. 40’ında sıfırdan günce tutmaya başlamak. Çocukluğumu ve gençliğimi yazamadım, doğrusu pek yaşayamadım da… Batı Avrupa kültürü, kırkına ‘yetişkinlik’ diyor, ‘yaşlılık’ değil. Belki yetişkinliğimi yaşayabilir ve yazabilirim. Umut yok. ‘İki’de asal yalnızlık var.

11.02.00, 16:30, Çanakkale. Hiç yazmadığım yazılası konular ve yazdığım yazın dalları birleştirilince, son 5 yıldır öznellikten çok uzaklaştığım ortaya çıkıyor. Oysa, ondan önceki 10 yılda da aşırı öznellik vardı. Düşünüyorum da, kendimi anlamaya pek çalışmamışım, dolayısıyla kendim hakkımda yazmış olmamışım. Ben neyim? = Zihinsel + (Geçişimler) + Kültürel. Bu çerçeve işe yarar.

.