Sehriban Cetin – Kirpi ile Tarla Faresi

Çok eski zamanlarda üzüm bahçelerinin birinde, bir kirpi yaşarmış. Bu kirpi, sabahları erkenden kalkar, bağı bir baştan bir başa gezermiş. Acıktığı zaman da bir kenara çekilir, bağda bulduğu üzümlerden yermiş. Kirpi için günler öyle güzel geçiyormuş ki keyfine diyecek yokmuş. Zamanla kirpicik yalnızlıktan dolayı sıkılmaya başlamış. “En iyisi bir arkadaş bulmak.” diye düşünmüş. Hiç vakit kaybetmeden kendisine arkadaş aramaya başlamış. Tarlayı baştan aşağı gezip dolaşmış ama kendine uygun bir arkadaş bulamamış. Dokunsanız ağlayacakmış. Çekirgenin yanına gitmiş önce: – Çekirge kardeş! Benimle arkadaş olur musun? Burada yalnızlıktan çok sıkıldım, demiş. Çekirge: – Kirpi kardeş! Seninle arkadaş olamam. Ben hoplar, zıplar ve eğlenirim. Sen bana ayak uyduramazsın. Kendine uygun bir arkadaş bulmalısın! Kirpi: – Ne demek istediğini anladım çekirge kardeş! demiş.

Üzgün bir hâlde yoluna devam etmiş. Kirpi aynı sözleri karıncalardan ve diğer küçük canlılardan da duymuş. Tarlanın kenarındaki ağaçların birinde güzel bir kuş ötüyormuş. Kirpi hızlanarak kuşun yanına gelmiş. Kirpi: – Güzel kuş! Benimle arkadaş olur musun? Yalnızlıktan çok sıkıldım! Kuş: – Ne yazık ki seninle arkadaş olamam kirpicik. Ben havada uçar, ağaçların tepesine konarım. Seninle toprağın üzerinde vakit geçiremem! demiş.

.