“Bir Sarý Yolculuk” Yayýnevinizin saygýdeðer yöneticileri; Evvela böyle bir mektup yollayarak zamanýnýzý aldýðým için özür dilerim. Maruzatýmý arz etmek için en uygun þeklin bir mektup yollamak olduðuna karar verdiðim günden beri, konuyu nasýl toparlayacaðýmý ve sizi nasýl daha fazla rahatsýz etmeyeceðimi düþünüyorum. Yine de kantarýn topuzunu kaçýrýr ve sözü uzatýrsam þimdiden affola. Efendim, bendeniz Kemal Tulhar. Soyadým size kim olduðum hakkýnda bir fikir vermiþ olabilir ancak ben yine de söyleyeyim. Yayýnevinizden “Bütün Eserleri” ve son olarak da hayat hikâyesini anlattýðý “Bir Sarý Yolculuk” adlý kitabý basýlan deðerli yazarýmýz Sait Tulhar’ýn amcaoðluyum. Sizi böyle bir mektupla rahatsýz etmemin sebebi de az önce sözünü ettiðim “Bir Sarý Yolculuk” adlý kitap. Bu kitapla ilgili birtakým bilgileri ve çok önemli bir gerçeði bilmeniz gerektiðini düþündüm. Belki haddim deðil ama kendimi, adý geçen eserde bir deðiþiklik yapmanýzý rica etmek zorunda hissediyorum. Ne demek istediðimi tam olarak anlatabilmem için biraz geriye dönmem gerekiyor. Çocukluðumuz Aydýn’da, iki ailenin iç içe yaþadýðý, büyükbabamdan kalma evde geçti. Babalarýmýz büyükbaþ hayvan ticaretiyle uðraþýyorlardý. Benim babam okumamý çok istiyordu, Sait’in babasýnýn tek hayali ise oðlunun bir an önce iþlerin baþýna geçmesi idi. Ama hayat hep tersine iþliyor galiba. Okumak bana zor geliyordu, hayvancýlýkla uðraþmak da Sait için iþkenceden farksýzdý. Sonunda babalarýmýzýn istediðinin tam tersi oldu. Ancak amcam, dediðinin dýþýna çýkýlmasýný pek sevmeyen bir mizaca sahipti. Sait, liseden sonra da okumak istediðini söylediðinde onu kapýnýn önüne koydu. Sonrasý zaten “Bir Sarý Yolculuk” adlý eserde ayrýntýlý bir þekilde ele alýnmýþ. Tekrar ederek zamanýnýzý almak niyetinde deðilim. Yalnýz kitapta olmayan bazý bilgileri size aktarmak isterim. Sait’in kitabýna almayarak belki de yok saymak istediði ve sizde kalacaðýndan emin olduðum bazý gerçekleri arz etmezsem, bu mektubun yazýlýþ nedenini açýklayamam. Hayrettin amcam, biraz baðnaz bir adamdý. Zaten babamla yollarýnýn ayrýlmasýna da fikir ayrýlýklarý sebep oldu. Babam, medeniyetin her tür imkânýndan faydalanmak isteyen, yeniliklere açýk, ayrýca sazdan sözden zevk alan bir zattý. Oysa amcam sadece ahret korkusuyla yaþar, nefse dair her þeye düþman davranýrdý. En sonunda amcamla büyük bir kavgaya tutuþtular ve önce baþka bir eve taþýndýk, ardýndan da babam ortaklýktan ayrýlýp, tek baþýna lokantacýlýk iþine girdi. Ben halihazýrda baba mesleði olan lokantacýlýðý devam ettirmekteyim. Sözü uzatmayayým, Hayrettin amcamýn bu davranýþlarý özellikle Sait’i çok etkiliyordu. Sait okumak istiyordu, babasý çalýþ diyordu; Sait, Ata’ya hayranlýðýný dile getirdikçe babasý imparatorluðun gücünden bahsediyordu. Sait, o yýllarda hayatýmýza giren elektrikli cihazlar idi, radyo idi yeniliklere hayranlýðýný gösterdikçe, babasý þeytan iþi diyor, hatta kimi zaman dayaðý basmaktan geri kalmýyordu. Ýþte amcaoðlum, belki de utandýðýndan, kitabýnda bu konularýn birçoðundan bahsetmiyor. Neyse, insan hayatýný gönlünce yazabilir. Bir hayatý istediði gibi yazabilmek her babayiðidin harcý deðildir bence. Ancak ben size, daha çok kendimle ilgili bir þeyi anlatmak istiyorum. Sait, kitabýnda da yazdýðý gibi evi terk edip Ankara’ya okumaya gitti. Biz de babamýn lokantacýlýk iþine girmeye karar vermesinin ardýndan, Aydýn’dan Ýstanbul’a göçtük. Yirmili yaþlarýndaki biri için, Ýstanbul’un nasýl korkulacak bir yer olduðunu takdir edersiniz. Ancak bu koca þehir herkesi farklý etkiliyor. Ben, kendime burada yok olmayacaðýma dair söz verdim. O haylaz adam gitti, yerine öðrenme meraklýsý, çalýþkan, tuttuðunu koparmaya kararlý bir adam geldi. Lise mezunu bile olmayan ben, elimden geldiðince okudum, çalýþtým, hem cemiyette hem de iþimde adý anýlýr bir adam olmak için gecemi gündüzüme kattým. Tam o tarihlerde, lokantanýn karþýsýndaki ilkokulda öðretmenlik yapan Kadriye Haným’a aþýk oldum. Allah’ýn takdiri iþte, benim gibi bir cahil ve bir öðretmen… Zamanýnýzý almayacaðýný bilsem, evlenmemizin masallara benzeyen hikâyesini anlatýrdým. Kadriye Haným bütün hayatýmý deðiþtirdi. Ýnanýr mýsýnýz,
Yekta Kopan – Daha once tanismismiydik
PDF Kitap İndir |