Aziz Nesin – Ölmüş Eşek (Uzun Öykü)

“Kurttan korkusu olmayan Ölmüş Eşek ‘in, Tahtalıköy’den, yeryüzündeki arkadaşı Eşekarısı’na yazdığı mektuplar” İLK MEKTUP  (Ölmüş Eşek’in Nasıl Öldüğünü Anlatır.) Sevgili Eşekarısı, Mektubumu alınca şaşıracaksın. Biz onu, çoktan nalları dikti biliyorduk, yine hangi ahırdan çıktı, diye afallayacaksın. Hiç şaşma, Tahtalıköy’deyim. Sana bu mektubumu Tahtalıköy’den yazıyorum. Bir zamanlar yeryüzünde yaşamış bütün büyükler, ünlüler, ileri gelenler, hepsi burada. Ben de onların arasmdayım. Sen şimdi “Vahvah, sağlığında değerini bilememişiz!” diyerek ne denli dizini dövsen yeridir. Neden “Kör ölür, badem gözlü olur!” denildiğini, o körolası dünyada değeri anlaşılmamış olanların son umudu Tahtalıköy’e gelince çok iyi anladım. Gözlerim, burnumun ucunu bile göremezken, ölümümden sonra “Sürmeli gözlüydü”, “Bakışları üzünç doluydu” diye benim için övgüler düzüldüğünü duydum. Dünyada sıkıntı çektiğin için hiç boşuna üzülme, ölünce senin için de gazetelerde “Yeri doldurulmaz büyük kayıp” diye yazacaklar. Bencileyin yoksulların yaşarken yerini dolduruyorlar, kendi yerimizi bile bize bırakmıyorlar da, öldüğümüz zaman nedense bi türlü yerimizi dolduramıyor, boşbırakıyorlar.