Elias Lönnrot – Kalevala (Fin Destanı) Cilt 1

Elinizdeki Kalevala, Finlandiya Edebiyat Cemiyeti’nin 1940 tarihinde, yirminci baskı olarak, yayınladığı ve Elias Lönnrot’un bir önsözünü ihtiva eden Fince aslından çevrilmiştir. Kalevala, bir Destan olduğuna göre, tercemesinde, mümkün olduğu kadar, metne sadakat gerektiği göz önünde tutulmuştur. Kalevala’nın yabancı dillere çevrilmesinde, çoğunlukla (nesir) yolu tercih edilmekte ve özetlemeye gidilmektedir; Finlandiya okullarında yapılan olağan öğretimde de bu yol tutulur. Bu hal, Destandaki konuların ve Destanın toplandığı dolayların özelliği ve dilinin bünyesi sebebiyle, zorunlu görülmektedir. Kalevala, Ömer Seyfettin Bey Merhum’un birkaç Runo tercemesi ve Sayın M. Tahir Alanğu’nun bir özetleme broşürü hariç, dilimize çevrilmemiştir; bunlar ise maksada elverişli değildir.   Finlandiya, Kuzey Avrupada, 337.009 Km2, bir alanı işgal eder, 305.396 Km2.sini toprak parçaları, 31.613 Km2.sini akar sular ve göller kaplar. Bu alanın % 71’i ormanlarla örtülüdür. 30.000 ada, 60.

000 göl vardır. Nüfusu: 4.448.500 dir. Finlandiya’yı görenler, burada, ufukların enginliğini, gökyüzünün sonsuzluğa ulaşan masmavi derinliğini, hiçbir zaman unutamazlar. Tamamen orman, göl ve adalarla kaplı düzlüklerde, görüş dâima uzaklardadır. Dağlara, sivri kayalara rastlanmaz; yerlerine sapasağlam oturmuş, yaşlı yuvarlak tepecikler, ağırbaşlı bir rahatlık manzarası hazırlamıştır gözlere . Finlandiya’da dört mevsim biribirinden ayrılmaz; tabiatın değiştirdiği renklerle yaşanır: Dört ay kış, göller bile, bembeyaz kar kaplanmıştır; ilkbahar ve yaz, yeşillikler ve mavi hakimdir; sonbaharda ise, en açığından en koyusuna kadar, bütün renkler sarmaş dolaştır. Bilhassa, kuzeye çıkıldıkça bu renk kucaklaşmalarındaki harikul’adelik insana, bir hayal aleminde yaşanıyormuş hissini verir. Tabiat, Fin Topraklarını şiirle süslemiştir; Fin Halkı da bu tabiatın etkisindedir. Finlandiya’da güneşin doğması ile batması, çoğunlukla, yekdiğerine karışır. Bu anı tesbit etmek hemen de mümkün değildir. Yaz günleri karanlık yaşanmaz; kuzeyde, Laponya’da 24. saat güneş vardır; biraz daha aşağılarda, örneğin, kutup hattının tam üstüne rastlayan Rovaniemi şehrinde ve dolaylarında, yazın yirmi günü pırıl pırıl güneşli geçer; daha kuzeyde Utzjoki’de, 70 gün, güneş hiç batmaz. Eylül’den marta kadar, kış günleri çok kısadır: güneyde ortalama 6 saat, kuzeyde ortalama 3 saattir.

Tam kuzeyde, Laponya’da ise, kışın güneş yüzü görülmez; karın beyazlığı ile ufkun ardında kalan güneşin ışıklarının aksi, karanlığı bir miktar kırar. Finlandiya’da kışlar soğuktur; en soğuk ay da Şubattır. Fin Halkı, bu soğuğa alışıktır. Finlilerin meşhur sıcak hamamlarından —Sauna— çırılçıplak çıkmış, karlar üzerinde oynayan çocuklara rastlamak çoğu zaman, mümkündür. Finlandiya’da kış günleri fırtına olmaz, gecelerin karanlığı içinde (Şimal Fecri) sessiz, pırıldar durur. Her mevsim, güneşin ufuktan devrildiği anda, kıpkızıl bir renk, bulutları aydınlatarak, onları bir dantel gibi süsler.

.