Bernard Shaw – Sezar Ve Kleopatra

George Bernard Shaw, Pygmalion’u müzikal yapmak için kendisinden izin isteyen Alan Jay Lerner’e şu karşılığı vermişti. “Ne gerek var? Sözcüklerimin müziği size yeterli gelmiyor mu?” “My Fair Lady” ancak yazarın ölümünden sonra, mirasçılarının izniyle sahne ışıklarına kavuşabildi. “Ruhu müzikle yoğrulmamış olan adamdan kork,” der Shakespeare. Shaw’un yaşantısı müzikle yoğrulmuştu. Gördüğü en esaslı eğitimin müziğe dayandığı söylenebilir. 26 Temmuz 1856’da, Dublin’de, 33 Synge Sokağı’nda, beş odalı bir evde doğdu. Babası George Carr Shaw ne devlet memurluğunda, ne de zahire tüccarlığında tutunabilmişti. Đyi huylu, içkiye düşkün, şaşı bir adam. Oscar Wilde’ın göz hekimi olan babası bir ameliyatla gözlerini düzeltmek istemiş. Öyle aşırı bir başarı göstermiş ki, adamcağızın gözleri ters yana kaymış. Yani şeşi beş görürken, beşi şeş görmeye başlamış. Bessie Gurley adındaki bir genç kız kendisini prenslere, düklere layık gören, bu yüzden eğitiminde fazla titizlenen kambur halasının baskısından kurtulmak için orta halli, orta yaşlı George Carr ile evlenmeye razı olmuş. Evlendiklerinin ertesi günü ne görsün? Kilerde dizi dizi içki şişeleri. Limanda almış soluğu. Gemilerde hosteslik bulup Amerika’ya kaçmayı kurmuş.

Gelgelelim limandaki sarhoş gemicilerden öyle ürkmüş ki evdeki sarhoşa fit olmuş. George Bernard Shaw bu evlilikten doğan üçüncü çocuk. Annesi, Bessie halasından yalnızca yarım yamalak Fransızca konuşmayı ve piyano tıngırdatmayı öğrendiği için ev işlerinden anlamaz, çocuklarını dadıların eline bırakırdı. Shaw, “Annemi pek az görebildiğim için onu gözümde büyütürdüm,” der. Dadısı oğlanı parka değil, eşinin dostunun oturduğu bakımsız, pis, kenar mahallelere götürürmüş. Daha o yaşta gönlünün katlanamadığı yoksulluğu ortadan kaldırmak için savaşmayı ilke edindi.

.