C. J. Cherryh – Uzay Düğümü

UZAY gemisi Endiyamon kor haline gelerek bir anda sönüp kayboldu. Kurt Morgan gözlerini uzay filikasının ekranına dikip olayı izledi. Her şey bittikten sonra aletin yaklaştırıcısını harekete getirip, dikkatle kendisinden başka kurtulan olup olmadığını araştırdı. Endiyamon’da seksen kadın ve erkek yaşıyordu. Şimdi yetmiş dokuz kişi gemileri ile birlikte toz haline gelmişlerdi. Güneş yönünde iki dakikalık mesafede başka bir duman bulutu duruyordu. Bu da düşman gemisiydi. Orada da yüz hayat gemileriyle beraber son bulmuştu. Bir düzine dünyanın savaş gemileri birbirlerini yok etmişlerdi ve kendi dünyalarındaki yerleşim merkezlerinin hiçbir zaman bu çarpışmalardan haberleri olmayacaktı. Hanan’ların planeti Aeolus birçok ışık yılı mesafede şimdi yanmış bir küreden ibaretti. Kartian uzay gemisi Endiyamon, başkumandanlık merkezlerine haber vermeden kendi başına hareket ederek, Hanan’ların gemisini izlemiş ona saldırıp yok etmişti. Bu arada kendisi de aldığı isabetlerle yok olmuştu. Kurt Morgan bu çarpışmadan canlı kalan tek insandı, fakat uzay filikasının yıldızlar motoru bulunmuyordu. Ekranda ismini bilmediği bir güneş ve bunun tanınmayan altı planetini görüyordu, ikinci planet yaşam olanağı verecek gibi görünüyordu. Geçen yedi gün içinde daha net göründüğünde, bunun etrafında hareketli bulutlar bulunan mavi bir planet olduğunu anladı.

Bulutlar arasından yer yer kahverengi kısımlar göze çarpıyordu. Planetin yörüngesinde büyük bir ay vardı. Filikanın içindeki aletlerinden yaşam ortamının dünyadakine çok uygun olduğunu tespit etti. Bu öylesine, bir planetti ki varlığı müttefiklerce daha önce tespit edilmiş olsaydı, yüzlerce gemileri yok etmek pahasına da olsa burayı ele geçirirlerdi. Şimdi tüm planet ekranı dolduruyordu. Kurt’un hisleri korku içinde değişiyordu. Ümitliydi çünkü hayatta kalabilmesi için bu bir şans olabilirdi, korkuyordu çünkü şimdi tam anlamıyla yalnız kalmıştı. Şimdiye kadar hiç olmazsa düşmanla karşılaşacağını düşünmüş, düşman da olsa onların yanında yalnızlıktan kurtulacağını ümit etmişti, fakat Endiyamon yok olmadan fezanın tanınmayan bir bölgesine transisyon olmuştu. Hananlar’da olmasaydı güneş merkezinden burada bir tek canlı bulunmayacaktı. Bunun manası tamamen yalnız olmaktı.

.