Bernard Werber – Karıncaların Devrimi

On ikilik düzen: Karıncagillerin hesap sistemi. Karıncalar on ikişer on ikişer sayar çünkü on iki cırnakları vardır (ayak başına iki cırnak). Orakçılar: Doğudaki çiftçi karıncalar. Oruç: Bir karınca kış uykusunda 6 ay boyunca hiçbir şey yemeden yaşayabilir. Dosdoğru koşuyor, Yokuştan iniyor, Kavağın erguvani iğler gibi yükselen sürgünlerinden sakınmak için slalom yapıyor. Kanat alkışlan; kelebekler alacalı bulacalı yelkenlerini açıyorlar ve birbirlerini kovalarken, havayı karıştırıyorlar. Birden, şirin bir yaprağa takılıyor bakışları. Yapmaya karar verdiğiniz şeyi unutturacak denli hoş bir yaprak türü. Koşmayı bırakıyor ve yaklaşıyor. Hayran olunacak bir yaprak. Hoş kokulu emeçlerle dolu küçük, beyaz bir top oluşturuncaya kadar mayalanması için, kare kare kesmek, birazcık ezmek ve üstünü tükürükle örtmek yetecektir. Đhtiyar kızıl karınca, çenesinin keskin yanıyla sapın alt kısmını parçalara bölüyor ve yaprağı geniş bir yelken gibi başının üstüne kaldırıyor. Ne var ki böcek yelkenliyle seyir yasaları konusunda hiçbir şey bilmiyor. Yaprak dikilir dikilmez, rüzgâr alıyor. Küçük sert kaslarına karşın, ihtiyar kızıl karınca dengeyi sağlayamayacak kadar hafif.

Dengesi bozulunca, alabora oluyor. Bütün bacaklarıyla dala sarılıyor, ama esinti çok sert. Sürüklenen kannca havalanıyor. Daha fazla yükselmeden dalı ancak bırakıyor. Yapraksa, havada zikzaklar yaparak uyuşuk uyuşuk iniyor. ihtiyar karınca düşmesini gözlüyor ve kendi kendine hiç önemli değil diyor. Daha bir sürü var, hem de daha küçük. Süzülen yaprak bir türlü düşmüyor. Ermişler gibi inmekte hiç acelesi yok. Bir sümüklüböcek, bu şirin mi şirin kavak yaprağını fark ediyor. Güzel bir kuşluk yemeği çıktı sayılır!

.