David Eddings – Belgariad #5 – Efsuncunun Son Oyunu

Dinleyin beni Angaraklar, adıma, dualarınızı ve kurbanlarınızı eksik etmeyin, çünkü ben Angarak ülkelerinin efendisiyim. Beni memnun etmezseniz gazabım büyük olur. Sınırsızlığın zamansız boşluğu içinden geleceğe baktım ve gördüm ki, iki Yazgı vardı ve ebediyetin sonsuz koridorlarında birbirlerine doğru ilerliyorlardı. Her Yazgı Mutlaktı ve bunların nihai karşılaşmasında bölünmüş olan her şey bir olacaktı. O anda, olmuş olan, olmakta olan ve olacak olan her şey, bir tek Amaçta birleşecekti. Bunu görür görmez, altı kardeşimi de yanıma aldım ve Yazgıların isteğini gerçekleştirmek için el ele tutuştuk. Ancak benim önayak olduğum bu yaradılış, Babamızı mutlu etmedi. Bizim emeklerimizden yüz çevirip Mutlak’ın tefekkürüne daldı. Tek başıma Korim yükseltilerine gittim, ki artık yok öyle bir yer ve yarattığım şeyi kabul etmesi için ona seslendim. Ama önayak olduğum işi reddedip benden yüz çevirdi. O zaman yüreğimi ondan soğutup geri döndüm ve ebediyen babasız kaldım. Tekrar kardeşlerime gidip akıl verdim ve el ele tutuşup irademizin aracı olacak olan insanı yarattık, insanı birçok halk halinde yarattık ve her halka tanrısının aramızdan kim olacağını seçme hakkı tanıdık. Halklar kendilerine birer tanrı seçtiler, ama hiçbir halk, ona üstümüzde efendilik etme hakkı tanımadığımız için hep muhalif ve tatminsiz olan Aldur’u seçmedi. O zaman Aldur kendisini bizden ayırdı ve efsunlarla hizmetkârlarımızı elimizden almaya çalıştı. Ama çok az kişi kapıldı onun efsunlarına.


Benim olan halk kendine Angaraklar diyordu. Onlardan hoşnuttum, onları alıp Korim yükseltilerine götürdüm, ki artık yok öyle bir yer ve onlara dünyanın yaratılmasına önayak olmama sebep olan Amacı anlattım. Onlar da bana taptılar ve dualar edip kurbanlar yaktılar. Onları kutsadım ve çoğaldılar ve bereketli oldular. Şükranlarını dile getirmek için bana bir sunak hazırlayıp en güzel bakireleriyle en yürekli gençlerini bana kurban ettiler. Onlardan hoşnut kaldım ve tekrar kutsadım onları, böylece bereketleri arttı ve bütün halklardan fazla çoğaldılar. Aldur’un kalbi bana böyle tapılmasından dolayı kıskançlıkla, bana karşı hınçla dolmuştu. Ruhunun gizli köşelerinde bana karşı kendi kendine komplolar kurdu ve eline bir taş alıp ona can verdi, ki Amacımdan beni saptırabilsin. Bu taşla benim üzerimde hâkimiyet kurmayı amaçladı. Cthrag Yaska öylece hayat buldu. Cthrag Yaska’nın içi, bana karşı düşmanlıkla doluydu. Ve Aldur müridim dediği kişilerle kardeşlerinden ayrı durdu ve bu taşla üzerimde hâkimiyet kuracağını hayal etti.

.

PDF Kitap İndir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

1 Yorum

Yorum Ekle
  1. Güzel bir seri yüzüklerin efendisini ve zaman çarkını andırıyor ama yinede güzel. Paylaştığınız için teşekkürler