Chuck Palahniuk – Dövüş Kulübü

Tyler bana bir garsonluk işi buluyor, sonra ağzıma bir silah sokmuş ve diyor ki, sonsuza kadar yaşamak istiyorsan, ilk adım olarak ölmek zorundasın. Oysa Tyler uzun süre benim en iyi arkadaşımdı. Tyler Durden’ı duymuş muyum, insanlar durmadan bunu soruyorlar. Silahın namlusu gırtlağımın dibine dayalıyken, Tyler diyor ki: “Gerçekten ölmeyeceğiz biz.” Silahın namlusuna oyduğumuz susturucu deliklerini dilimle hissedebiliyorum. Ateş ettiğinizde çıkan gürültünün büyük bölümü gazın genişlemesinden kaynaklanır, bir de kurşun çok hızlı hareket ettiği için küçük bir sonik patlama duyarsınız. Susturucu yapmak istiyorsanız bütün yapacağınız silahın namlusuna delikler açmaktır, bir sürü delik. Böylece gaz deliklerden dışarı çıkar ve kurşunun hızını ses hızının altına düşürür. Delikleri yanlış açarsanız, silah kafanızı havaya uçurur. “Bu aslında ölüm değil,” diyor Tyler. “Biz efsane olacağız. Hiç yaşlanmayacağız.” Namluyu dilimle yanağımın içine alıyorum ve diyorum ki Tyler, o söylediğine vampir denir. Tepesinde durduğumuz bina on dakika sonra burada olmayacak. Bir ölçü yüzde doksan sekizlik nitrik asit bulun.

Sonra o köpüklü sıvıya üç ölçü sülfürik asit karıştırın. Bunu buz dolu bir kovanın içinde yapın. Sonra bir damlalıkla azar azar gliserin ekleyin. Nitrogliserin yaptınız. Bunu biliyorum, çünkü Tyler biliyor. Nitroya biraz talaş tozu katarsanız, mis gibi bir plastik patlayıcınız olur. Çoğu kişi nitrosuna pamuk karıştırır, sonra sülfat niyetine İngiliz tuzu kullanır. Bu da olur. Bazıları da nitroyu parafinle karıştırır. Parafin benim işimi asla görmemiştir, asla. Tyler’la ben Parker-Morris Binasının tepesindeyiz. Benim ağzımda silah var ve kırılan camların sesini duyuyoruz. Kenardan aşağı bakıyorum: Bulutlu bir gün, bu kadar yüksekte bile. Burası dünyanın en yüksek binası ve bu yükseklikle hava her zaman soğuk. Bu yükseklikte etraf o kadar sessiz ki, insan kendini o uzay maymunlarından biri sanıyor.

Sana öğrettikleri küçük görevi yerine getiriyorsun.

.