Düş görüyorum kuşkusuz. Kolejdeyim. On beş yaşındayım. Geometri problemimi sabırla çözüyorum. Dirseklerimi o kara yazı masasına dayamışım ve pergeli, cetveli, iletkiyi doğru dürüst kullanıyorum. Çalışkanım ve sakinim. Arkadaşlar, yanı başımda alçak sesle konuşuyorlar, içlerinden biri kara tahtaya sayılar sıralıyor. Fazla ciddi olmayanlar briç oynuyorlar. Ara sıra daha derin düşlere dalıyor ve pencereden dışarıya göz atıyorum. […]
Bu kitabı, koskoca bir adama adadığım için küçüklerden beni bağışlamalarını dilerim. Ama önemli bir özürüm var: Şimdiye kadar bu adamdan daha iyi bir başka dostum olmadı. İkinci özürüm de şu: Bu adam, her şeyi değerlendirebilir. Çocuklar için yazılmış kitapları bile. Sonra üçüncü bir özürüm daha var: Bu adam Fransa’da oturuyor şimdi, aç, üstelik açıkta. Avutulmak […]
Altı yaşındayken Gerçek Öyküler adlı, balta girmemiş ormanlardan söz eden bir kitapta korkunç bir resim görmüştüm. Boa yılanının bir hayvanı nasıl yuttuğunu gösteriyordu. Resmi yukarıya çizdim. Kitapta şunlar yazılıydı: “Boa yılanı avını bütün halinde çiğnemeden yutar. Ondan sonra hiçbir yere kımıldayamaz ve altı ay süren sindirimi boyunca uyur.” Balta girmemiş ormanlar üzerine uzun uzun düşündüm […]
