Bir eski Ermeni evi olan üç katlı postane önün ­ de kasabanın anayolu genişler. Burada yol , yazın tozlu, baharın çamurlu , kışın karlı bir küçü k alan olur. Saat 16’ya doğr u tozlu alanda ikişer-üçer dinelenler, kolkola gezenler görüldü . Kaptıkaçtıyı bek¬ liyorlardı. Postayı da taşıyan kaptıkaçtı bu saatlerde gelirdi. Başlar, kaptıkaçtının geliş yoluna, […]

Bütün Türkiye cezaevlerinin en usta anlatıcısı birinci koğuştaydı. Bu anlatıcı el üstünde tutulurdu. Her koğuşun hükümlüleri, onu kendi koğuşlarına almak isterlerdi. Bunu, birinci koğuştakiler başarmışlardı. Çünkü birinci koğuşta yatanlar, anlatıcıya her gece için, adam başına onar kuruş ödemeye söz kesmişlerdi. Başka bir koğuşun adamları da insan başına onar kuruş veriyorlardı ama, en kalabalık koğuş birinci […]

Salon kararınca, bir sirk dolusu seyircinin korku ç ığlığı duyulur. Büyük bir kaza olmuş ve seyirciler sirkteJ korkuyla haykırmaktadırlar. Bu korkunç haykırışlarJ azalıp çoğalarakJ ama aralıksız sürecektir. Haykırışların bir ç ığlık korosu olarak düzenlenmesi tasarlanmıştır. Çığlık korosu sürerken perde açılır. Sahneye gerili sinema perdesindeJ Rovni’yle Meta’nın canbazlık gösterileri filmi görünecektir. (FilmJ yalnız silüet olarak da […]

Mr. Fişer Geliyor O? Müdür bey, – Havalar soğudu. Sobaları neden yakmıyorsunuz? diye sordu. İdare memuru, – Efendim, dedi, sobaları bir bir elden geçirttim. Borular çok eskimiş, kullanılacak gibi değil. Sobaları yakarsak hep dumana boğulacağız. Müdür kızdı: -Canım, bunu neden zamanında söylemiyorsunuz? Borular delik deşik diye bu kış donacak mıyız? Çabuk yazın! İdare memuru, not […]

Yeryüzüne önce gelenlerin görüp duyduklarını, öğrenip bildiklerini ve hertürlü tanıklıklarını, kendilerinden sonra gelenlere anlatmaları ve daha sonradan geleceklere yazarak iletmeleri insanlık borcu olduğundan, ben fakir de, Kemer ilçesinin (Burhaniye) Ören mahallesinin Sunar konutlarının bir evinde bisüre bibaşıma yaşamaktayken, benden sonraki kuşaklara insanlık borcumu ödemek için, 1973 yılının 13 Şubatını 14 Şubatına bağlayan Cuma gecesinin saat […]

Ben, terbiyeyi, terbiyesizlerden öğrendim. (Ebül’ald Ma’ari 973-1057) Charlie Chaplin -Dinle beni Walt, çocukları akıl ı uslu, büyükleri de çocuk olarak al derdi. (Walt Disney) Bu romanı, salt çocuklar için değil, ana-babalarla öğretmenler için de yazdım. (Aziz Nesin) Bu romanda, çocukların gözüyle büyüklerin nasıl göründüğü anlatılıyor. Bu romanda, çocuklar, ana babalarını, öğretmenlerini ve büyüklerini eleştiriyor. Bu […]

Bu kitaptaki «Vatanî Vazife» adlı hikâye, 1966 yılında Bulgaristan’da yapılan Uluslararası Mizah Yarışmasında birincilik alarak ALTIN KİRPİ ödülünü kazanmıştır. İlk basımı 1965 de yapılan «Rıfat Bey Neden Kaşınıyor?» un ikinci basımını övünçle sunuyoruz. HÜSNÜTABİAT MATBAASI İSTANBUL — 1971 PİL ULAN, PİL BE!. T3U yazıyı ister bir ciddî makale sayın, ister mizah -‘-‘hikâyesi; bu sizin yorumunuza […]

“Aziz Nesin çok okuyan bir yazardı” diye başlamak istiyorum önsöze, ancak bu tümce tam gerçeği ifade etmez. Aziz Nesin çok değil, çok çok okuyan bir yazardı. Sadece edebiyat ve edebiyat üzerine değil, ileri akademik düzeyde kitaplar da okurdu. Ve ciddi bir okurdu; hep masa başında ve not tutarak okurdu. Gazeteleri bile masasında okurdu. Aileden birini, […]

Dört numaralı hücrede kısacık, sıskacık sanık, içi boş kömür çuvalı gibi köşeye yığılıp kalmış. Üç gündür burada. Açlıktan, soğuktan, hepsinden de daha çok yalnızlıktan üşümüş, büzülmüş, uyuşmuş… Dört numaralı hücrenin eni iki, boyu üç, yüksekliği de iki buçuk metre, yani onbeş metreküp hacminde. Dört numaralı hücrenin penceresi yok. Dört numaralı hücrede ışık da yok. Dört […]

Nuri’nin yetenekleri saymakla bitmez. Bunca yeteneğine karşın para kazanan bir insan olamamıştır. Yaptığı işin en iyisini yaptığına göre başarılı, ama hiç bir işinden para kazanmadığına göre de başarısız biridir. Orta yaşı geçmek üzereydi. Artık yaşamını güvenceye almayı gereksindi. Babadan kalma evini satıp parasıyla bir mobilya mağazası açtı. Büyük hava parası ve yüksek kirayla tuttuğu mağaza, […]

Kapısı, penceresi, eğrelti otlan, karanfiller, güller, yıldız çiçekleriyle süslenmiş düğün arabası, Hacı Mesut Efen-di’nin evinin kapısına kadar gelemedi. Kırkmerdiven Mahallesinin yedi adım genişliğindeki bu en büyük sokağına geçen yıl açılan kanalizasyon çukuru nedense o zaman-danberi yüzüstü kalmıştı. Düğün arabası taaa yokuşun başında durdu. Kırkmerdiven Mahallesinin kadınlarını o gece meraktan uyku tutmamıştı. Gelini görmek için sabahı […]

KASABANIN iki kahvesi var. Bir de Bodur Âdem’inki var ama onunkisi şaraphanenin ötesinde, kasabanın tâ dışında. Bodur Âdem’in kahvesini saymıyorum, hem uzak, hem de küçük. Kasabanın erkekleri de ikiye ayrılmış. Bir bölüğü Terzi îshak’m kahvesine gider, öbür bölüğü Topal Kâzım’m… Daha öncesi burada bir tek Topal Kâzım’m kahvesi varmış. Sonra ortalığa «muhalefet» diye bişey çıkınca […]

Biri — Buyurun efendim, rica ederim, böyle buyurun! Bizim gazetecilere karşı son derecede şeyimiz vardır. Yaaa… Başka biri — Tebrik ederim beyefendi. İkincisi — Teşekkür ederim. Ama anlayamadım,, neyi tebrik ediyorsunuz? Başka biri — Yeni kazanınızı… — Haaa.. Evet, evet… Kazanı değil mi? Kazamız olmuyor Beyefendi… Kazan çok mühim… — Büfeye buyursanıza… Bir aperatif… Vali […]