1.932 yılında. İngiltere’nin kışına rastlayan Afrika yazında, Knysna’da beş (haftalık bir gecikmeyle kaldığım sırada aklıma esti bu hikâyeyi yazmak. Niyetim, bir oyun yazan olarak çalışmalarımın noTmal gidişi içinde bir oyun yazmaktı; ama bir de baktım, oyun yazacağıma kara kızın hikâyesini yazmağa girişmişim ben. Bu hikâyenin ne anlatmak istediği üzerinde şimdi, hikâye yazılıp bittikten sonra düşünüyorum; […]
George Bernard Shaw, Pygmalion’u müzikal yapmak için kendisinden izin isteyen Alan Jay Lerner’e şu karşılığı vermişti. “Ne gerek var? Sözcüklerimin müziği size yeterli gelmiyor mu?” “My Fair Lady” ancak yazarın ölümünden sonra, mirasçılarının izniyle sahne ışıklarına kavuşabildi. “Ruhu müzikle yoğrulmamış olan adamdan kork,” der Shakespeare. Shaw’un yaşantısı müzikle yoğrulmuştu. Gördüğü en esaslı eğitimin müziğe dayandığı […]
Bernard Shaw doksan yaşını aştıktan sonra, bir araya toplanan oyunlarının yeni bir baskısında okurlara şöyle seslenmişti: “Sizi uyarırım: Oyunlarımın tadına varmak istiyorsanız, gazetelerde benim için yapılan bütün dedikoduları aklınızdan çıkarın.” Yazar, 2 Kasım 1954’te aramızdan ayrıldı. Gazetelerde hâlâ nükteleri tekrarlanır; alaycılığından, kuşkuculuğundan, acımasızlığından söz edilir. Bu yüzeysel görüntüsüdür. Oyunlarını inceleyince inançlı, derin, sevgi dolu bir […]
