Chuck Palahniuk – Pigme

Eleman ben, ajan 67 numaranın ilk beyanı burada başlıyor. Ortabatı Amerika’da, büyük havaalanına iniyor. Tarih . Uçuş numarası . Görev ivedi, zorluk derecesi yüksek. Kod adı: Kargaşa Operasyonu. Diğer elemanlar, eleman Tibor, ajan 23; eleman Magda, ajan 36; eleman Ling, ajan 19, göçmen kontrolü ardından güvenlik noktalarını geçerek kendi ev sahibi aileleriyle kucaklaştılar bile. Hepsi de Amerika Birleşik Devletleri’nin güvenlik duvarını başarıyla deldi. Aynı kentteki orta gelirli yoz Amerikan ailelerinin evlerine, okullarına sızdılar. Bugünden tezi yok, elemanların stratejik eylemler ağı kurulup faaliyete geçilecek. Kurşun geçirmez camın ardındaki pasaport polisi, bir yandan beni tepeden aşağı süzüp bir yandan da pasaportumu açıp içindeki bilgileri kontrol etmeye koyulurken, “Uzun yoldan geliyorsan ha, evlat” diyor. Adam, uzun boyu nedeniyle çok eskiden ölmüş kafes hayvanları gibi; bütün gün, ayak damarlarında biriken kan, kalkıp ilk tuvalete gittiğinde, dan-dan, beyinde kan pıhtısı. Pasaport polisi. “Demek, değişim öğrencisisin?” diye soruyor. “Kaç yaşındasın, evlat?” Parmaklar bir, iki diye göstererek, on üçe kadar sayıyor.

“Demek, on üç yaşındasın” diyor adam. Camın ardından, “Yaşına göre çok ufak tefek değil misin?” diye ekliyor. Eleman ben, bir bir, bir üç gösterip anlatıyor. Parmakları yüzüne doğru uzatarak, tekrarlıyor: on üç. Eleman ben demir yumruğuyla ani ateş patlaması, pow-bang hamlesi yapabilir ve kurşun geçirmez camı kırıp parçaladıktan sonra Çarpan Kobra Hızlı Odžlüm hareketiyle pasaportçunun soluk borusunu delebilirdi. Eleman benin dili damağının arkasına dokunup azı dişlerini, içine siyanür kapsülü yerleştirilmiş dişini yalıyor, ısırmadan üzerinde dolaşıyor. Daha değil. Dilin dokunuşuyla dişler ıslanıyor, kayganlaşıyor. Yutkunuyor ve parmakları göstererek altıya kadar tek tek sayıyor. Pasaport polisine bir ailenin yanında değişim öğrencisi olarak altı ay kalacağını anlatıyor.

.