İNSAN SESİ Dağlarda insan sesi var Şehirde insan sesi Rüzgâr değil, insan sesi Dünyamızda dolaşan. MUHABBET Bombalarla şehirler Kucak kucağa, Ölülerle toprak; Beni de alnımdan bir kurşun öptü. GÖÇ Arzusuyla göç etmedi, Kelepçeli götürdüler Gece yarısı. Ay vururdu odasına Bir daha görünmedi.
TIMARHANE BANA NEYZEN TEVFİK’İ TANITTI; Onu tanımayan yoktur sanırım o kuşakta ve bizim kuşakta. Yeni kuşak merak sarsa, belki biraz tanıyabilir onun kişiliğini şiirlerinden… Görmek mümkündü onu Beyoğlu’nda, Havuzlu Beyazıt Meydanı’nda, Küllük Kahvesinde, 1 Kumkapı’da, Samatya’da… İstanbul’un her yerinde, her semtinde, hemen her meyhanesinde. Ya yarı sallanır, ya tam sallanır durumda, ister cebinde para olsun, […]
