Evrim, bilincin gelişme sürecidir. Ağaçlar taşlardan daha bilinçlidir; hayvanlar ağaçlardan, insanlar hayvanlardan, Budalar insanlardan daha bilinçlidir. Budalık, İsa bilinci ve aydınlanma aynı anlamdadır: bilincin tamamen gelişmesi. Madde tamamen bilinçsizdir; bir Buda ise tamamen bilinçlidir. İnsan ikisi arasındadır, ne o, ne de ötekidir; boşlukta bir yerdedir. Artık hayvan değildir ama henüz bir Tanrı da değildir. Artık “olduğu” değildir ama henüz “olabileceği” olmamıştır. Osho, “Bilinçsiz evrim insanla sona erer ve bilinçli evrim başlar” diyor. “Ama bilinçli evrim belirli bir insanla başlamaz. Ancak başlamayı seçtiğinizde başlar.” Yaşam devinim demektir. Olduğumuz yerde kalmamız imkansızdır. Ya daha yüksek bir bilinç düzeyine doğru evrim geçiririz ya da gerileriz. Seçim bizimdir. Seçmememiz söz konusu değildir, seçmemek bile bir seçimdir.
Çoğu insan hiçliği seçer. Bu, bilinçsizliğe dönüştür. Bunu alkol ve uyuşturucular, aşırı çalışma, seks ya da duyuların uyarılması yoluyla yaparlar. Pek az kişi daha yüksek bir bilinç düzeyine doğru yolculuk yapmayı seçer. İşte Osho’nun bu kitabında hitap ettiği kişiler bunlar. Osho, işe Batı psikolojisinin bittiği yerden başlıyor. Freud’un, Jung’un ve “potansiyel insan” anlayışının ötesine gidiyor. Freud’un psikolojisi hasta insanın psikolojisi ise; Maslow’unki sağlıklı insanın psikolojisi ise, Osho’nun psikolojisi de aydınlanmanın, Budalığın psikolojisidir. Osho yalnızca aydınlanmış bir usta değil, aynı zamanda usta bir psikologdur. Osho varlığımızın katmanlarını birer birer soyuyor ve içimizdeki gizli derinlikleri ortaya çıkarıyor. Fizikselden yola çıkarak adım adım fiziksel ötesine gidiyor. Bilinenden yola çıkarak bilinmeyene ulaşıyor. Bizi bulunduğumuz yerden alıyor ve olabileceğimiz yere götürüyor. Osho, “Bu psikolojik konu değildir” diyor; “daha çok bir varolma konusudur. Akıl sağlığı meselesi değil, ruhsal büyüme meselesidir.
Ne yaptığınız değil; ne olduğunuzdur.” Osho’nun bu söylevlerinde anlattığı yeni insanın yaratılmasıdır. Tüm çabaları Budalığın gelişebileceği bir ortam yaratmak yolundadır. Bunun olması için de, insanı bütünlüğü içinde kabul etmemiz gerektiğini söyler. Ne mantık inkar edilmeli ne de mantıksızlık; ne zeka ne de duygular; ne bilimsel olan ne de dinsel. İnsan akmaya devam etmeli, sıvı olmalı, bir kutuptan diğerine gidebilmeli. “Zihin mantıklı, akılcı bir biçimde eğitilmelidir” diyor, “ama aynı süreçte akılcı olmayan (non-rational) meditasyon eğitimi de görmeli.” Mantık ve duygular aynı anda eğitilmeli. Şüphe olmalı ama inanç da olmalı… Ne mantıksızı reddeden gelişebilir ne de mantığı reddeden. Bir bütün olarak gelişmeden gelişemezsiniz.” Osho bir filozof değil. Söyledikleri ile beyinlerimizi daha fazla bilgi ile doldurmayı amaçlamıyor. Sözlerinin amacı bizleri sözcüklerin ötesindekini direkt olarak deneyimlemeye, içsel bir devrime, potansiyelimizin tamamen farkında olmaya itmek. Potansiyelimizin tohumlarına doğru… Ma Satya Bhart
.
