Claudia eski moda bir evden kaçışı asla beceremeyeceğini biliyordu. Bir öfke anında sırtına çantayı atıp, çekip gidemezdi. Rahatsızlığı sevmezdi; piknikler bile dağınık ve zahmetli gelirdi ona. Böcekler, keklerin üzerindeki şekerlemeyi eriten güneş… Bu nedenle, evden ayrılışının sadece bir yerden kaçmak değil, bir yere kaçmak olması gerektiğine karar vermişti. Geniş bir yere, rahat bir yere, kapalı bir yere ve tercihen güzel bir yere doğru olmalıydı rotası. Bu yüzden de N ew York’tâki M etropolitan Sanat Müzesi’nde karar kıldı. Çok dikkatlice planladı; harçlığını biriktirdi ve ortak olarak, Jamie’yi, üç küçük erkek kardeşinden en küçük İkinciyi seçti. Jamie’nin sessiz kalacağına güvenilebilirdi ve arada sırada onu iyi güldürürdü. Bunun yanında zengindi; yaşıtı birçok çocuğun aksine, harçlığını beyzbol kartlarına harcamamış, neredeyse aldığı her senti biriktirmişti. 9 10 TATLI BİR İHTİYARIN Ama Claudia onda karar kıldığım Jamie’ye söylemek için bekledi. Jamie’nin o kadar uzun süre boyunca sessiz kalacağına güvenemezdi. Ayrıca haftalık harçlıklarını biriktirmek için zamana ihtiyacı olduğunu hesaplamıştı. Parasız kaçmak saçma olurdu. Kenar mahallede yaşamak ona, her şeyin bir bedeli olduğunu öğretmişti. Jam ie’ye söyleyebilmesi ya da son planları yapabilmesi için, tren ücreti ve bazı harcamaları karşılayacak para biriktirmek zorundaydı.
Bu sırada, neden kaçtığını neredeyse unutuyordu. Ama tamamen değil. Claudia kaçma sebebinin haksızlıkla ilgili olduğunu biliyordu. En büyük çocuktu ve tek kızdı. Birçok haksızlığa maruz kalıyordu. Belki de kardeşlerinin her şeyden sıyrılıp, Claudia’yı hem bulaşık makinesini boşaltmak hem de sofrayı kurmak zorunda bıraktıkları geceyle ilgiliydi. Belki de Claudia’ya değil de bana daha açık gelen başka bir sebep vardı. H er günün, her haftanın birbirine benzerliğiydi asıl sebep belki de. Basitçe, çalışkan öğrenci Claudia Kincaid olmaktan sıkılmıştı. H er Pazar akşamı saat 19.30’daki TV programını seçme sırasının kimde olduğuyla ilgili tartışmaktan, haksızlıktan ve her şeyin her gün aynı oluşundan bıkmıştı. Harçlığı öyle azdı ki tren ücretine yetecek parayı biriktirebilmek için üç haftadan fazla süre boyunca dondurma alamaması da diğer bir haksızlık örneğiydi. (Şehre hep arabayla gittiğin için Saxonberg, büyük olasılıkla tren ücretini bilmiyorsundur. Sana söyleyeyim. Tek tam gidiş bir dolar ve altmış sent tutuyor.
Claudia on iki yaştan bir ay küçük olduğu için ve Jamie de sadece dokuz yaşında olduğundan bu fiyatın yarısına seyahat edebilirdi ikisi de.) Claudia kendisinin tatmin olacağı şekilde herkes dersini aldığında KARMAKARIŞIK DOSYALARI 11 eve dönmeye niyetli olduğundan, geri dönüş ücreti için de para biriktirmeliydi ki bu da tam ücret olacağa benziyordu. Claudia mahallesinde yaşayan birçok insanın N ew York’taki ofislerde çalıştığını ve her gün gidiş dönüş tam ücret ödeyebildiklerini biliyordu. Babası da böyle yapıyordu. N e de olsa, N ew York’un bir banliyösü olarak adlandırılan Greenwich, kente gelip gidilen bir mahalle olarak biliniyordu. Claudia, N ew York’un çok uzakta olmadığını, özellikle de ona yapılan haksızlıkların büyüklükleri ve sayısına oranla çok uzakta olmadığını bilse de, kaybolmak için iyi bir yer olduğunu biliyordu. Annesinin M ah-Jong kulübünden arkadaşları oraya kısaca şehir diyorlardı. Birçoğu oraya gitme riskini asla göze almazdı; çok yorucuydu ve onları endişelendiriyordu. Claudia dördüncü sınıftayken okulla beraber, M anhattan’daki tarihi yerleri gezmek için bir geziye gitmişti. Johnathan Richter’m, annesi New York’taki tüm o karmaşanın içinde gruptan ayrı düşer diye korktuğundan, oğlunun gitmesine izin vermemişti. Tuhaf bir kadın olan Bayan Richter, oğlunun eve ‘kayıp’ halde döneceğinden emin olduğunu ve havanın da onun soluması için çok kötü olduğunu söylemişti. Claudia, N ew York’u severdi çünkü N ew York şıktı, önemliydi ve kalabalıktı. Dünyada saklanılabilecek en iyi yerdi. Haritaları ve Amerikan Otomobil Derneği’nin tur kitabını incelemiş ve sınıfının o civardaki tüm gezilerini gözden geçirmişti. Kendisi için özel bir coğrafya dersi hazırlamıştı.
Evin her yerinde sessizce araştırdığı müze hakkında bazı kitapçıklar bile vardı
E. L. Konigsburg – Tatlı Bir İhtiyarın Karmakarışık Dosyaları
PDF Kitap İndir |