Atila Alpöge – Çürük Elma

Perde karanlıkl a açılır. Işıklar yanar, liir boşluk. Sadece 5 iskemle ve 5 kişi. Birbirlerinin aynı olan iskemlelerden biri lanı ortada geride, Seyirciye dönük , liiri sağ önde , biri sol önde , seyirciye yan duruyorlar. Diğe r ikisi de sağdak i ile orladakhıi n ve soldaki ili ‘ ortadakinin aralarında – Böylec e bir yarım daire kurmuşlar; dairenin merkezine bakıyorlar. Oyuncular bir örne k giyinmişle r : kolları biraz sıvanmış, yakası açık beyaz gömlek ; düz , basil, maviye kaçan açık gri renkli, paçası z bir pantalon; ayaklarda da bir örnek siyah, hafif bir ayakkabı, belki de bir bale pabucu. Oyunculardan biri orta iskemleye oturmuş, yığılmış, kollan ik i yana sarkmış, başı ön e düşmüş, ötekile r önünd e ona doğr u uzanmışlar, eğilmişler. Saklıyorla r onu. Işıklar yanınc a böyl e görünürler. Oturan ı çevrelemiş ler, gizlemişler, sırtları seyirciye dönük , eller açık, öne doğ­ ru uzanmışlar, bir diz bükülmüş, bir ayak gerilmiş. Hareketsizlik. Bir heykel sanki. Sonra yavaşç a toparlanırlar. Hep beraber. Geriye ve yanlara doğr u arka arka giderek açılırlar.

Hep beraber. Simetrik bir hareket. İskemlelerin önün e gelince dururlar. Yüzleri oturana dönük , ona bakıyorlar. Ortadaki yava ş yava ş başını kaldırır. Ağır ağır konuş­ maya başlar. ORTADAKİ. Bırakın beni haykırayım. bırakın beni haykı- rayım. Bırakın haykırayım, bırakın beni.

.