Pierre Beaumarchais – Sevil Berberi

KONT ALMAVIVA : İspanyol soylusu. Rosine’in bilinmeyen âşığı. Birinci perdede saten ceket ve külot pant Sevil’in bir sokağı. Bütün pencereler kafeslidir. SAHNE I KONT. (Kont yalnızdır. Sırtında koyu renkli bir pelerin, başında gözlerine kadar inik bir şapka, kendi kendine bir aşağı bir yukarı dolaşırken saatine bakar.) KONT – Vakit, sandığım gibi geç değilmiş. Kafesinin arkasından görünmeyi alışkanlık edindiği saate daha epeyce var. Neyse onu hiç görmemektense erken gelmek yeğdir. Şimdi saraydan biri, Madrid’den yüz fersah ötede, kendisiyle tanışmadığım bir kadının penceresi altında her sabah böyle beklediğimi görse beni Isabel e zamanından kalma bir İspanyol sanır… Kim ne karışırmış? Herkes mutluluğunun ardından koşar. Benim mutluluğum da Rosine’in gönlünde. Ama Madrid’de, sarayda binlercesi önümde pervane gibi dönerken bir kadının peşine düşüp de ta Sevil’e dek gelmek bilmem pek akıl işi midir!… Ama benim kaçmam da zaten bu gösteriş ya. Çıkarın, görenek gereğinin ya da kadın gururunun durmadan bize sunduğu gönül eğlencelerinden bıktım artık. İnsanın yalnızca kendisi için sevilmesinden daha tatlı bir şey yok.


Bu kılığımla sevildiğime bir güvenebilsem… Hay yok olasıca, bu da nereden çıktı karşıma? SAHNE II FIGARO ve KONT. (Kont saklanır.) FIGARO (Sırtında geniş kayışı omzundan geçen bir gitar taşır; elinde kâğıt ve kalem, neşeli neşeli şarkı söyler.) Kovalım kederi, Mahvediyor o bizi, Neşe veren şarabın Olmaz ise ateşi, Sararıp solacaktır Safa bilmeyen kişi Yaşar bir aptal gibi Ve ölür çok geçmeden. Hah, hah, hah! Buraya dek kötü değil! Ve ölür çok geçmeden… Şarap ve uyuşukluk Yüreğimi çekişirler… Hayır, hayır; çekişmezler, tersine orada sessizce birlikte egemenlik kurarlar… Yüreğimi bölüşürler. Acaba ”bölüşürler” denebilir mi? Amaan sen de, bizim güldürücü opera yazarları, bir sözcük üstünde bu denli durmazlar bile. Aslına bakılırsa, bugün, yazmak için uğraşmaya değmeyecek şeyleri şarkı yapıp söylüyorlar. (Şarkı söyler.) Şarap ve uyuşukluk Yüreğimi bölüşürler. Daha güzel, daha gösterişli ve parlak, bir özdeyişe benzer bir şeyle bitirmek isterdim. (Bir dizini yere kor ve şarkı söyleyerek yazar.) Yüreğimi bölüşürler… Birine versem sevgimi Mutlu eder öteki… Yok canım… Tatsız oldu, bunu değil, birbiriyle çelişen bir düşünce istiyorum: Sevgilimse eğer biri? Öteki de…. Vay canına, sonunda buldum! Kölemdir kesin öteki… Çok güzel, aferin sana Figaro… (Şarkı söyleyerek yazar.) Şarap ve uyuşukluk Yüreğimi bölüşürler…. Sevgilimse eğer biri Kölemdir kesin öteki.

Kölemdir kesin öteki. Kölemdir kesin öteki. Buna bir de müzik eklenirse, söylediğim şeyi biliyor muyum, bilmiyor muyum görüşürüz dolap çevirenler, hileci beyler… (Kontu görür.) Bu papazı ben bir yerde görmüştüm! (Kalkar.) KONT (Kendi kendine.) – Bu adam bana yabancı gelmiyor. FIGARO – Hayır, hayır, papaza benzer yeri yok. Bu ulu ve soylu tavır… KONT – Bu gülünç ve garip kılık…

.

PDF Kitap İndir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir