İbrahim Abdülkadir Meriçboyu – Mutlu Olmak Varken

Bu kitapta, daha önce yayımlanmış olan üç kitabımdaki (Tebliğ, Hoş Geldin Halil İbrahim, Dört Pencere’deki) şiirler ile, şimdiye kadar hiçbir yerde yayımlanmamış kırk beş şiir var. Yani hepsi yüz on üç şiir. Benim ilk gözağrım, ilk şiir kitabım Tebliğ’dir. Onun yüzünden başıma gelmedik kalmadı. Ama çok severim onu, belki bu yüzden çok severim. Bana hem çok çektirdi hem çok şeyler öğretti diye. “Bana çok çektirdi,” demem, biraz tuhaf kaçtı galiba. Çektiren o değildi bana aslında, bunda ne suçu vardı o zavallıcığın? Bu kitapta, daha önce yayımlanmış olan üç kitabımdaki (Tebliğ, Hoş Geldin Halil İbrahim, Dört Pencere’deki) şiirler ile, şimdiye kadar hiçbir yerde yayımlanmamış kırk beş şiir var. Yani hepsi yüz on üç şiir. Benim ilk gözağrım, ilk şiir kitabım Tebliğ’dir. Onun yüzünden başıma gelmedik kalmadı. Ama çok severim onu, belki bu yüzden çok severim. Bana hem çok çektirdi hem çok şeyler öğretti diye. “Bana çok çektirdi,” demem, biraz tuhaf kaçtı galiba. Çektiren o değildi bana aslında, bunda ne suçu vardı o zavallıcığın? Şimdi Marmara Sineması’nın ve Beyaz Saray’ın filan bulunduğu o sırada bir lokanta vardı, adını unuttum.

Ben çokluk Şehzadebaşı’nda ya işkembe çorbası ya da tahin pekmezle doyururdum karnımı; Sirkeci’deyken de köfte ve piyazla ya da gene işkembe çorbasıyla. Arada bir, bir kap sıcak et yemeği ve bir kap pilav çekerdi canım, o lokantaya girerdim. Ömrümde ben ilk kez orada gördüm on iki-on üç yaşında körpecik körpecik kız çocuklarının gizli orospuluk yaptığını. Yaşlı başlı kadınlar, ellerinden tutup getirirlerdi onları oraya. Şimdi bunu burada söylemenin sırası mı sanki? (Ne gülüyorsun orada pis pis ulan, ne gülüyorsun? Açlık nedir, bilmez misin sen?)

.