Kabadayı” sözcüğü genellikle “cesur, gözüpek, iyi döğüşen, kendine özgü namus ve ahlak kurallarının dışına çıkmayan kişi” için kullanılır. Osmanlılar döneminde, özellikle büyük kentlerde ve tabii İstanbul’ da her semtin, her mahallenin nam yapmış bir kabadayısı vardı. Kabadayılar ağırbaşlı, saygılı, kötülükten kaçınan ve anlaşmazlıkları çözüme bağlayan kişiler olarak tanınırlardı. Bunlar kendilerini mahallenin esenlik ve düzeninden sorumlu […]