Adım Borcu. Kemiklerim çok yaşlandı, hayatımın son ışıklarına vardım. Yavaşça yorgun ayaklarım üzerinde dönüyorum ve en başından beri hep benim toprağım olan Moğolistan’la yıkanıyorum. Rüzgârın altında bir ot okyanusu dans ediyor, eğilip bükülüyor. Etrafımda rüzgâr kayalıkları tokatlıyor, ağaçları büküyor. Her şey olması gerektiği gibi. Artık uzanabilirim. Bu tanıdık ufuklara, onların yoğun acımasızlıklarına bakıp savaşçı yaşamımı […]