Felsefe pratiğinde -izm ve -ist’le biten sözcükleri özdeş kabul etme alışkanlığına sahibiz. Bunun böyle olması çok zaman almıştır. Bu tür kullanım, klasik çağın pek de uzağına düşmez. Başlangıçta bu sonekler, bir işle o işi yapanı belirtirken, daha sonra büyük adamların taklitçilerini, yandaşlannı ve bunlann konumlarını veya herhangi bir tarikatİn müritlerini ve o tarikatin kendisini belirtir […]