Asuman Suner – Hayalet Ev (Yeni Türk Sinemasında Aidiyet, Kimlik ve Bellek)

Bu kitap uzun zamana yayılmış bir çalışmanın sonucu olarak çıktı ortaya. Kimi bölümlerde kullandığım malzemenin kaynağı 1991′ de ODTÜ’de yazdığım master tezine dek uzanıyor. Benim üniversite öğrencisi olduğum yıllarda, 1980’1erin sonunda, “kültür”ün toplumsal süreçleri anlayıp açıklamada önemli bir inceleme alanı olarak kabul görmesi oldukça yeni bir gelişmeydi. Üniversitelerde sol yönelimli öğrenci hareketlerinin marjinalleştiği, yeni toplumsal hareketlerinse yükselişe geçtiği yıllardı. Feminist hareket en fazla ses getiren yeni muhalif oluşumlardan biriydi. O dönemde beni Türk sinemasıyla ilgilenmeye yönelten, sinemanın kendisinden ziyade öne çıkardığı konular, “cinsiyet ilişkileri” ya da filmlerdeki “yeni kadın imgesi” oldu. Ancak itiraf etmeliyim ki, o dönemin Türk sinemasını pek de heyecan verici bulmuyordum. 1991-95 yılları arasında Amerika’da doktora yaptığım dönemde sinemaya ilgim büyük oranda Avrupa ve Kuzey Amerika sineması içindeki belli tartışmalara kaydı, Türk sinemasını tamamen unutmuş gibiydim. Ardından hayatımda sürpriz bir gelişme oldu, Hong Kong’a taşındım. 1995-98 yıllan arasında Hong Kong Üniversitesi’nde ders verdiğim dönem pek çok açıdan benim için ilginç ve öğreticiydi. Hong Kong’un 1997 yılında sömürgeci Britanya yönetiminden Kıta Çini’ ne devredilmesi gibi büyük bir tarihsel olaya tanık olma fırsatı bir yana, ilk kez Batı-dışı modernlik üzerine ciddi biçimde kafa yormaya, zihnimde btanbul’la Hong Kong arasında paralellikler kurmaya, Türkiye’deki tartışmaları bu perspektiften yeniden düşünmeye başlamıştım. Bu dönemde yaptığım en heyecan verici keşiflerden biri yeni dalga Hong Kong sinemasıydı. Önceleri Hong Kong filmlerini izlemek konusunda pek de hevesli olduğum söylenemez.