Alejandro Guillermo Roemmers – Genc Prens’in Donusu

Birkaç sene önce, Buenos Aires’te bulunduğum kısa süre içinde Alejandro Guillermo Roemmers ile tanışma fırsatı yakaladım. Saint-Exupery’nin yeğenleri olan kuzenlerim François ve Jean d’Agay’a Arjantin ve Şili’deki Aeropostal şirketinin kurulmasına yardım eden pilotların izini sürmek istediğimi anlatmıştım. Onlar da Roemmers’in varlığından bahsederek hiç zaman kaybetmeden kendisiyle iletişim kurmamı önerdiler. Arjantin’e vardığımda kendisini aradım ve akşam yemeği için randevulaştık. İşte ilk kez o akşam Genç Prens’in Dönüşünün varlığından haberdar oldum. Akşam boyunca sohbet ettikten sonra, Patagonya ve And Dağları’na yapacağım uzun seyahate hazır, elimde kitabın bir örneği ile ayrıldım. Kitabı okumak için açtığımda, Arjantin’de yapılan ilk baskısı için Saint-Exupery’nin yeğeninin torunu ve o dönemde Antoine de Saint-Exupery Vakfi’nın başkanlık A.G. Roemmers görevini yürüten Frederic d’Agay’m kitap için kaleme aldığı bir tanıtım metnini gördüm. Şöyle yazıyordu: “Alejandro Roemmers çocuksu ruhunu korumuş, Arjantin’de bizim Prens ile karşılaştığında da dikkatimizi şüre ve hayatın aslına çekerek anlatmak istemiş.” Akrabam Frddâric haklıydı. Tanınmış bir şair olan Roemmers, aynı zamanda sürekli seyahat eden meşgul bir iş adamı. Bu seyahatler sayesinde kitabım tanıtabiliyor, fikirlerini paylaşabiliyor. Okullara, kolejlere ve üniversitelere gidiyor; vermek istediği, inandığı mesajı dile getiriyor: Eğitim, inanç, cesaret, fedakârlık sayesinde yoksulluk, cehalet ve kuşkuculuğun üstesinden gelinebilir. Bunun yanında, günümüz dünyasının değer kaybıyla yüzleşebilmek için ihtiyaç duyduğumuz sevginin büyüsüne özellikle atıfta bulunuyor Roemmers.

Bu kitap bizlere Genç Prens’in, Patagonya’nm ıssız ve terk edilmiş topraklarında gerçekleştirdiği yolculukta, hiçliğin ortasında bulunan ayrıcalıklı bir yetişkinin, bir gençle yaptığı konuşmalar sayesinde, görünenin ötesine geçme hikâyesini anlatıyor. Sonunda bu genç adam, geçirdiği değişimle birbirlerinin algılama biçimlerini farklılaştırıyor; tüm bunları basit ve anlaşılır metafizik sorularla yapıyor. Bu kitap, gençler için bir yolun başlangıcı; bu yolda kaybolduklarına inanan yetişkinler içinse öze dönüş. Genç Prens’in Dönüşü, ümitvar olma mesajım yayamayan bir eğitim sistemine karşı duran, başarısız politik yapıları reddeden 21. yüzyıl toplumunda, büyük bir değişiklik gerçekleştirme azmiyle yola çıkmış bir adam tarafından yazılmış bir öğreti kitabı, bir şans. Hiçbir zaman terk etmememiz gereken şeyleri hatırlatıyor bu kitap bize: İnsan sevgisi, kardeşlik, eğitim, aile gibi medeni toplumları güçlendiren değerleri. Genç Prens’in Dönüşü Kahramanı aracılığıyla yazar bizlere, özellikle büyük pilot Antoine de Saint-Exup£ry gibi Aeropostal’i görkemine kavuşturan, cesaretleri, fedakârlıkları, dünya görüşleri ve hatta bazen hayatlarıyla takip edilecek yolu gösteren insanları hatırlatıyor. Genç Prens’in Dönüşü yolumuzu aydınlatıyor; sevginin büyüsüne ve onun her şeyi değiştirme gücüne olan inancımızı tazeliyor. Bruno d’Agay Antoine de Saint-Exupery’nin akrabası GİRİŞ NİTELİĞİNDE BİRKAÇ SÖZ Savaş sebebiyle harap olan, masumiyetini ve yaşama sevincini hızla kaybeden bir dünyada, korkusuz bir Fransız havacı olan Antoine de Saint-Exupery’nin yazdığı Küçük Prens, kısa süre içinde, kaybedilmiş değerlerin evrensel bir sembolü olarak kabul görecekti. Saint-Exupery’nin, kalbin sadeliği ve insanlığın erdemlerinin unutulmaya yüz tuttuğu bir dönem karşısında yaşadığı hayal kırıldığı ve üzüntü; -bir düşman taarruzuna kıyasla- genç yaşında Akdeniz’de bir keşif görevi esnasmda ortadan kaybolmasının en önemli sebeplerindendi muhakkak. Küçük Prens’ı okuyan birçoğumuza olduğu gibi ben de, Saint-Exupery’nin vermek istediği mesajın saflığını ve kalbimin en derinine temas eden o küçük çocuğun yıldızına dönmek zorunda oluşunun hüznünü paylaştım. A.G. Roemmers Bir zaman kadar, nefretin, anlayışsızlığın, dayanışmadan yoksun materyalist bir varoluş algısının ve daha başka birçok tehdit unsurunun, Prens’in bu dünyada yaşamasına engel olduğunu kavrayamadım. Birçok kez ben de senin gibi kendime sordum: Bu özel çocuk aramızda yaşamaya devam etseydi ne olurdu? Ergenlik yıllan nasıl geçerdi? Kalbinin sükûnetini nasıl muhafaza edebilirdi? Tüm bu sorulara uzun yıllar cevap bulamadım; bulabildiğim birkaç cevap da yalnızca benim için geçerlidir muhtemelen.

Ama yine de umuyorum ki, her birimizin içinde taşıdığı o küçük çocuğun gittiği yolu, bir nebze olsun, aydınlatmaya yardımcı olabilir bunlar. İşte bu yüzden sana yazmaya cüret ediyorum sevgili okur; yeni bir yüzyılın, bir milenyumun başında, içinde bulunduğumuz zamana daha umutla bak, bu kadar üzülme diye… Bir fotoğraf görmeyi bekliyorsan, bu beklentini karşılayamayacağım için üzgünüm. Uzun zamandır seyahatlerimde fotoğraf makinesi veya kamera taşımıyorum; özellikle de arkadaşlarımın öykülerim yerine, görsellere yoğunlaştıklarım fark ettiğim günden bu yana. Yine de kitap çok ciddi olmasın diye içinde bazı çizimler olsun istedim. Yetişkinleri de çocukları da memnun etmeyecek birçok başarısız girişimden sonra, sevgili dostum Laurie Hastings’den yardım isteyerek güçlü bir şekilde hatırıma işlemiş bazı anlan hayata geçirmesini rica ettim. Bu çizimlerin senin hayal gücünü etkilemesine izin verme; zira Laurie ne Patagonya’da bulundu, ne de bu öyküde yer alan gizemli genci tamdı. Ama belki de bu çizimlerle birlikte sözcüklerim, Prens’in kutunun içindeki kuzuyu nasıl görebildiğini fark edebilmene yardımcı olabilir. ıo Genç Prens’in Dönüşü Olayların gerçekleşme anında doğan fikir ve hayalleri paylaştığım için beni affedeceğini umuyorum sevgili okur, öyküyü yazıya dökerken, onların da varlığına saygı göstermek istedim. Tüm bunları söylediğime göre, şimdi her şeyin nasıl gerçekleştiğini anlatacağım sana. Eğer kendini yalnız hissediyorsan, eğer kalbin safiyetini koruyor, eğer gözlerin hâlen bir çocuğun hayretini muhafaza ediyorsa; belki de bu sayfalan okuduktan sonra yeniden yıldızların tebessümünü hissedebilirsin yüzünde, milyonlarca zil çalıyormuşçasına yakından duyabilirsin onları.

.