Beth Kendrick – Şanslı Köpek Çöpçatanlık Servisi

Boyum kısa, kelleşiyorum ve nişanlım antrenörü için beni terk edeli tamı tam ına on kilo aldım. Aşk için tek ve son um udum sensin.” Lara Madigan, eczane otoparkında bir eli arabasının kapısında öylece donup kalmıştı. Arkasından gelen hırıltılı erkek sesini tanıyamamıştı ve adamın bir umut, başkasına seslendiğini düşündü. Fakat adam boğazından garip bir ses çıkardı ve inatla konuşmaya devam etti. “Sen çöpçatansın değil mi?” Lara, kendini soğuk kış rüzgârından korum ak için montunun yakasını yukarı çekerek yavaşça arkasını döndü. “Evet o benim. Tanıştığımıza m em nun oldum.” Sağ elini uzattı ve adam Lara’nın eline can simidine tutunurcasına yapıştı. Laranm parmakları adamın terli ellerinin içinde adeta girdaba kapılmış gibiydi. “Adım Peter Hoffstead. Bana yardım etmek zorundasın.” 6 Beih ■Kcııdrick Lara’nın elini daha da sıkarak konuşmaya devam etti. “Tam bir umutsuz vakayım.” Lara’nın zihni otomatik olarak değerlendirme moduna geçti.

Peter’a baktığında ilk fark ettiği şey kıyafetinin kişiliğiyle çok uyumsuz olduğuydu. Teninin solgunluğunu ve kalan saçlarının da grileşmiş olduğunu gördü. Buna rağmen tasarım kıyafetler içindeydi. Cartier saat, Rock & Republic pantolon, Burberry kemer. Boynundan yukarısı Bili Gates, aşağısı rapçi P. Diddy idi. Büyük ihtimalle gardrobundaki tüm kıyafetleri orta yaşlı sıradan bir erkekten çok, çekici bir zampara olmasını isteyen birisi seçmişti. Lara zarif bir hareketle ama bir yandan da sertçe elini adamın elinden çekti ve çantasında kartvizitini aramaya koyuldu. Kartı uzatırken de uyarıda bulundu: “Ben her zaman gelecek vaadeden özellikler ararım fakat herkesi de eşleştiremeyeceğimi anlamak zorundasın. Tüm müşterilerim çok titiz bir elemeden geçerler ve standartlarım çok yüksektir. Herkesin uzun dönem mutluluğunu düşünmek zorundayım.” “Önceki müşterilerinden biri benim için kefil olabilir,” dedi Peter; temiz fakat kırış kırış bir mendille burnunu sildi. “M ark Heston benim komşum. Onunla A m elianın arasını yapmıştın.” “Amelia! Ne tatlıdır! Son zamanlarda nasıl acaba?” Peter omuz silkti.

“Harikadır herhalde. M ark sürekli ondan bahsedip duruyor. M ark için ne yaptıysan aynısını benim için yapmanı istiyorum.” Ellerini siyah deri ceketinin cebine götürdü ve bir tomar ***> ^pek{T)jK-al(iıüıkSmi>ii 7 para çıkardı. “Ne istersen öderim. Normal fiyatın iki katını bile öderim.” Lara hiç istifini bozmadı. “Ben bu işi para için yapmıyorum. Bu tamamen ruh ikizleri arasındaki bağı bulmakla ilgili. Tüm eşleştirmelerimin bir hayat boyu mutlu olmalarını istiyorum bu yüzden de ihtiyaçlarının tam olarak ne olduğunu ve kim in bu ihtiyaçları en iyi karşılayacağını bulmalıyım.” Peter kafasını salladı ve iç çekerek parayı cebine soktu. Takındığı tavırdan vazgeçip Lara’nın yardım ettiği tüm tanıdıklarını saymayı kestiğinde Lara bir an tüm o tasarım kıyafetler altında gitgide artan yalnızlığı gördü. “Bak,” dedi Peter ellerini açarak. “Fiziksel olarak dünyanın en çekici erkeği olmadığımı biliyorum. Nişanlım beni terk etmeden önce bunun farkına varmamı zaten sağlamıştı.

Fakat sunabileceğim çok şey var. Aşk, istikrar ve daha birçok şey. Lara, Peter’ın vücut dilini incelemeye başladı. Uzun yıllar süren deneme yanılma yöntemi, müşterinin ne dediğinin aslında çok da önemli olmadığını öğretmişti ona. İnsanlar kelimeleri, olmayan şeyleri varmış gibi göstermek, hatalarını ve önyargılarını haklı çıkarmak için kullanırlardı. Gerçek ise ses tonlarında ve gözlerindeki ışıkta bulunurdu. “Eğer bağlılık sözü verirsem, o sözü tutarım,” dedi Peter ve devam etti. “Kendi işim var, evden işlerimi yürütüyorum.” “Gerçekten m i?” Lara şaşırmıştı. “Bahçen var m ı?” “İki bin metrekare bir bahçem var.” Peter’ın gururdan omuzları kabardı. “Çitle çevrili. Doğa koruma alanını destekliyor.” Peter, Lara’dan biraz daha yaklaşmasını istedi. “Yürüyüş yolu bile var.

Haftada dört gün tempolu koşuyorum. fielh ■Keııdrick Yani aslında 15 dakikalık yürüyüşler yapıyorum ki bunlar pek de koşu sayılmaz fakat en azından çaba sarfediyorum. Yanımda bir partnerim olsa spor yapmak için daha çabuk motive olabilirdim. Lara’ya umut ve keder dolu bir bakış attı. Lara’nın reddetmesini beklediği çok açıktı. Lara ise kafasında bir profil oluşturuyordu. Düşünceli, dışarıda vakit geçirmeyi seven, öğrenme isteği olan… “Ne istersen yaparım. Pişman olmayacaksın. Kadınlarla tanışma konusunda yardıma ihtiyacım var. Bara gitmeyi, in ­ ternetteki çöpçatanlık sitelerini denedim. Hiçbir şey işe yaramadı. Bu konuda bana yardımcı olabilecek, işimi kolaylaştıracak ve gerginliğimi azaltacak birine ihtiyacım var. Bana yardım edecek misiniz? Lütfen?” Camları buğulanmış yamuk yumuk gözlüklerinin ardından Lara’ya bakınca, Lara gülümsemeye başladı. Karşısında iyi bir kalbi olan sadece özgüvenini arttırması gereken bir erkek vardı. Pahalı markalar ya da tomar tomar para olmadan kendi değerini yeniden keşfetmesini sağlayacak dikkatlice seçilmiş bir arkadaş gerekliydi ona.

“Senin için mükemmel bir eş biliyorum.” Peter’m tüm vücudu merakla gerilmişti. “Gerçekten m i?” Lara başını salladı. “Sevimli, etkileyici ve tamamen karşıkonulmaz. Her gittiğin yerde, çevrende kalabalık oluşturma garantili.” Telefonunda bir fotoğraf açtı ve Peter’a tüyleri karışmış ve dağınık, teriyer cinsi sarı bir köpek gösterdi. “Murphy ile tanış.” (Bölüm 2 L a r a eve adımını atar atmaz ilk önce vanilya ve limon kokularıyla daha sonra da büyük bir dağınıklıkla karşılaştı. Hevesli köpek sürüsünün karşılama komitesiyle yüz yüze gelmeye kendini hazırlamıştı fakat giriş koridoru garip bir şekilde boştu. Erkek arkadaşı Evan bu evi geçen sene satın almıştı fakat Lara taşınalı daha birkaç hafta oluyordu. Ev, boş duvarları, az mobilyasıyla tipik bir bekâr evi gibiydi. Eve bir “kadın eli” değmesi konusunda Laranın pek de yardımı dokunmamıştı. İç dekora katkısı avluya köpekler için havuz kurmaktan ve tüm zehirli çalılıkları temizlemekten ibaretti. Ve tabii tüm eşyalarının içinde bulunduğu koliler evdeki mobilya eksikliğini dengelemeye yardımcı olmuştu. “Merhaba?” Mutfağa yürürken parmak arası terliklerinin döşemede çıkardığı ses yankılandı.

“Herkes nerede?” “Cezalılar.” Saçları ıslak, mavi gömleğinin düğmeleri açık bir şekilde yemek odasının ortasında duruyordu. Kurulama 10 Beth ■Kcndrick beziyle tezgâhı temizlerken suratında çok sıkıcı bir ifade vardı. Uzun boyu, kırmızımsı kahverengi saçı ve harika iş fikirleriyle dolu zekâsıyla Evan ilk tanıştıkları günden beri hep Lara’nın ilgisini çekmişti. Prestijli bir M BA programında ekonomi dersleri veriyordu fakat evdeyken, bahçede frizbi oynamaktan sanki bir çift converse ayakkabı ve sakal tıraşı uzaktaymış gibi görünürdü hep. Statü sembollerinden hoşlanmazdı fakat sahip olduğu her şey için çok çalışmış ve yatırım larına da çok iyi bakmıştı. Evi de dahil. “Hımm.” Lara çantasını demir sandalyenin üzerine koydu ve Evan’a yatıştırıcı bir gülümsemeyle yaklaştı. “Suçlan bu sefer neymiş öğrenebilir miyim ?”

.