Dino Buzzati – Tanrı Görmüş Köpek

Bir akşamüstü yorgun argın eve dönerken Profesör Schiassi {1} ile karşılaştım (Profesör diyorlar ama ne profesörüdür bilmiyorum). Odžteden beri tanıdığım, umulmadık yerlerde ve köşelerde ara sıra rastladığım bu adam, benimle sınıf arkadaşı olduğunu söyler durursa da, hatırlamıyorum doğrusu sınıf arkadaşlığımızı. Kimin nesidir? Ne iş yapar? Anlayamamışımdır hiçbir zaman. Zayıf sivri köşeli bir yüzü, son derece alaycı yampiri bir gülümseyişi vardır. Ama asıl özelliği, gerçekten ilk kez karşılaşılsa bile, herkeste kendisini daha önce bir yerde gördüğü veya tanıdığı izlenimini bırakmasıdır. Kendisinin bir büyücü olduğunu öne sürenler bile çıkmıştır. Usulen selâmlaştıktan sonra “Ne yapıyorsun?” diye sordu. “Yazı yazıyor musun hep?” – İşim gücüm bu, dedim ama canevimdem vurulmuştum. – Yazmaktan usanmadın mı hâlâ? diye devam etti, bunu söylerken alaycı gülümseyişi donuk sokak ışığında yüzüne daha keskin bir çizgi vuruyordu. Bilmem ama, öyle geliyor ki bana, siz yazarlar gitgide bütün bütün zaman dışında kalıyorsunuz. Evet siz yazarlar; ressamlar da öyle, heykelcilerle müzisyenler de öyle. Yararsızlık kumkuması hepsi, ereği kendi kendisinde olan bir oyunun düzenbazları. Anlıyor musun ne demek istediğimi. – Anlıyorum. – Evet, siz yazarlar, ressamlar ve aynı yolun yolcuları, hepiniz göz kamaştırmak amacıyla en anlamsız ve en inanılmaz yenilikleri bulmak uğruna boş yere didinip duruyorsunuz, ama sizi izleyecek olanlar azaldıkça azalıyor ve kayıtsızlaştıkça kayıtsızlaşıyor.


Hoş gör toksözlülüğümü, bir gün gelecek, önünüzdeki meydan tamamen boş kalacak. – Olabilir, dedim boynumu bükerek. Ama Schiassi neşter vurduğu yarayı deşmek niyetindeydi. “Hele şunu söyle bakalım sen bana. Diyelim ki bir otele gittin, kimliğine baktılar, mesleğini sordular, sen de yazar olduğunu söyledin, biraz gülünç bulmuyor musun bunu?” – Doğru, dedim. Fransa’da başkadır durum, ama bizde böyledir tamamı tamamına. – Yazar, yazar, diye bastı kahkahayı. Yahu seni ciddiye almalarını mı istiyorsun yoksa. Bugünkü dünyada ne işe yarar yazar dediğin?… Hem… Söyle bakayım sen şunu bana, samimi ol ama sözünde. Bir kitabevine girdin diyelim, gördün ki…

.

PDF Kitap İndir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir