Aleksandr Sergeyeviç Puşkin – Boris Godunov

VOROTİNSKİ
Şehrin güvenliğini sağlamayı ikimize yüklediler,
Ama sanırım tek kişi bile bulamayız gözetecek:
Moskova bomboş. Bütün halk
Patriğin ardından manastıra gitti.
Sen ne dersin bu işe; ne zaman bitecek bu bela?
ŞUYSKİ Ne zaman mı bitecek? Bunu kestirmek hiç zor değil.
Halk biraz bağırır çağırır, biraz ağlar sızlar;
Boris de evvela yüzünü buruşturur,
Ayyaşın bir bardak şarabı görünce
Önce yüzünü buruşturması gibi.
Sonra lütfedip, uysalca tacı giymeye razı olur
Ve bizi yönetmeye başlar, tıpkı eskisi gibi.
VOROTİNSKİ Ama Boris tam bir aydır
Manastıra kapanmış kız kardeşiyle.
Sanırım çekmiş dünya işlerinden elini eteğini,
Bugüne dek ne patrik, ne Duma boyarları,
Bir türlü ikna edemedi.
Kimseye aldırdığı yok,
Ne gözyaşlarına, ne öğütlere,
Ne yakarışlara, ne tüm Moskova’nın feryadına,
Hatta Meclisin sözlerine.
Boris’i tahta geçmeye razı etmek için
Kız kardeşine edilen ricalar da boşa çıktı;
Yaslı rahibe çariçe de
Kardeşi gibi amansız ve inatçı. Sanki Boris ekmiş onun ruhuna bunları;
Ya hükümdar gerçekten
Bıkmışsa devlet işlerinden,
Ya çıkmazsa başsız kalmış tahta?
Sen ne dersin bu işe?

PDF Kitap İndir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir