Kumdan Şehir – Tek Perde 11 Sahne

Birinci Sahne: BOĞULUYORUM! (Karanlıkta hırçın bir müzik işitilir. Işık huzmeleriyle sahne yavaşça aydınlanır. Belirli aralıklarla sıralanan ışık huzmelerinin altında kumlarla kaplı bir sahne görürüz. Sahnenin ön tarafında devrilmiş, üst üste atılmış kâseye benzer küçük, yuvarlak su kapları durur. Müziğin şiddetli patlamasıyla beraber sahne arkasının tamamını kaplayan ekran hızla açılır.) Ekran – [Görüntü yavaş yavaş belirginleşmeye başladığında, sahnede gördüğümüzün aynısı bir başka sahne ile karşılaşırız. Ekrandaki sahnenin ortasında Yunus’u arkadan görürüz. Üzerinde bir kaftan vardır. Elindeki kâğıtlardan bir şeyler okumaktadır. Saçı başı dağılmıştır. Okuduklarını beğenmez, kızar, öfkelenir. Elindeki kâğıtların bir bölümünü öfkeyle savurur. Aynı anda ekranda bir görüntü daha belirir. Şimdi ekranın sağında ve solunda iki farklı görüntü oluşmuştur. Her iki görüntüde de Yunus’u farklı açılarla görürüz.

Yunus elindekileri okumayı sürdürür. Giderek öfkesi artar. Elindeki kâğıtların bir bölümünü daha fırlatır, atar. Aynı anda ekranın ortasında üçüncü bir görüntü daha oluşur. Şimdi bu görüntüde Yunus’un yüzünü görürüz, terden sırılsıklamdır. Yunus elindekileri okumayı sürdürürken birden donar, kalır. Söylenmeye başlar.] (1. Görüntüdeki) Yunus – Bak, bu sözün eğri büğrü söyleme! Sonra seni sıgaya çeken bir Molla Yunus gelir. Kumdan Şehir 5 (2. Görüntüdeki) Yunus – …sonra seni sıgaya çeken bir Molla Yunus gelir. (3. Görüntüdeki) Yunus – …sıgaya çeken bir Molla Yunus gelir. [Yunus elinde kalan son tomarı bu kez korkuyla havaya fırlatır. Fırlattığı kâğıtlar havada kumlara dönüşürek akmaya başlarlar.

Sağda, solda ve ortadaki her üç görüntüde de Yunus’un üzerine yukarıdan kumlar aktığını görürüz. Yunus çaresizdir, nefes nefesedir.] (1. Görüntüdeki) Yunus – Soğumuş, çürümüş gözleri, tanınmaz olmuş genç yüzleri… Damarlardan boşalan kanı… Kana batmış kefenleri gördüm.

.