Galina Serebryakova – Ateşi Çalmak 1

Romanın temelinde Marx, Engels ve onların çağdaşları hakkındaki tarihi ve biyografik belgeler, yanı sıra, romanda gelişen olayların geçtiği yerlere giderek topladığım materyaller yer alıyor. Marksizm-Leninizm Enstitüsü’ndeki işçilerin bana büyük yardımları dokundu. Geniş bilgilerini benimle paylaşan ve bana çok değerli öğütler veren G. D. Obiçkin’e, E. P. Kandel’e ve E. A. Stepanova’ya en içten teşekkürlerimi sunuyorum. Ayrıca, tarihçi L. E. Yakopson’a da teşekkür ediyorum. Galina Serebryakova. 1O her şeyin belirlendiği 27 Temmuz Perşembe gününün üzerinden birkaç gün geçmişti. Paris sokaklarında dermansız kadanaların çektiği arabalar kanlı “tarihsel cenazeler”le yüklüydü: Kurşunlarla delik deşik olmuş çuvallar, parçalanmış metal tezgahlar, mobilyalar, yırtılıp param parça olmuş şilteler ve barikat olarak kullanılmış her şey… Delik deşik olmuş kaldırımlarda sanki silah sergisi açılmıştı: Orda burda bıçaklar, tabancalar, mızraklar, kılıçlar, demir çubuklar, kütükler, keresteler… Kalbura dönmüş evlerin cephesinde rüzgarla dalgalanan “Yaşasın Cumhuriyet!” pankartları asılıydı.

Koşar adım Tuliers’ye, yeni egemenin sarayına doğru seğirten cici bayanlar, şık beyler “Yaşasın Kral!” diye bağırarak bu pankartları koparıp yere atıyorlardı. Kralın tahtına oturmasından bir gün sonra, 9 Ağustos’ta Dumolard, Louis-Philippe’den bir çağrı aldı. Hükümet, Restorasyon’dan [1] sonra gözden düşen Napoléon memurlarından kimilerinin gönüllerini alarak kendi yanına çekmeyi yararlı buluyordu. Bourbonlar’ın [2] dönüşü, Bouvier-Dumolard’ın saygınlığını yitirmesine neden olmuş ve kendisinin memuriyet basamaklarında yükselişini durdurmuştu. Gözden düşmüş bir yüksek mevki sahibi devlet görevlisi olarak 15 yıldır Paris’in, sarayın uzağındaydı. Kazançlı sayılacak bir evlilik yaparak bütün bu yılları yolculuklarda geçirmiş, bu arada sürekli olarak geçmişi hatırlayıp ah vah etmiş, sızlanmış, söylenmiş, muhalefetle flört etmiş, ama bir türlü harekete geçmeye cesaret edememişti. Temmuz Devrimi’ni, Dumolard, nicedir beklediği intikam anının gelmesi olarak değerlendiriyordu: En sonunda Kral Charles’tan öcünü alabilecekti.

.