Sunay Akın – Antik Acılar

Rasyonel öğede de hüzün arayan bir şair. Yarın ne olacak? Yapar, yapmaz. Bugüne dek yazdıkları yeter bence. …O matara, o miğfer, o su, o güvercin… Daha ne diyeyim… Zarı atıyorum. Cemal Süreya GÜLCEMAL CEMAL SÜREYYA Buzdağına çarptın mı bilmiyorum Ama Titanik Gibi oldu batışın Birsen vardın çünkü Şiirin dört bacalı şairi Dalgaların kıyıya vurduğu Eşyalarını toplama telaşında İmgenin derin sularına Nefesleri yetmeyen Lodosçular Bir gemi gibi batmak Yakışırdı sonuna Filikaya biniş sırasına benzeyen yaşantının: – Önce çocuklar Ve kadınlar Gül Cemal vapurunu hiç görmedim ama tanıdığım Cemal Gül idi… ALACAK Yol kenarındaki Yağmur mazgallarını Kumbara sanıp Harçlığımı atardım Bu yüzden en çok Denizden alacaklıyım REÇEL Gülemedim ki hiç Hasta yatağının başucunda Haberi bu yüzden Yoktur annemin Sol yanağımdaki Gamzeden Komodinin üstündeki İlaçların sayısı arttıkça Kutularından yaptığım Gökdelenin uzamasına Sevinirdim Ve bilmezdim Annemin yaşantısındaki Renkliliğin yalnızca Raflarda dizili Kavanozların içindeki Reçeller olduğunu.