Murat Gulsoy – Belki Gercekten Istiyorsun

Yedi ˆyk¸den olu˛an ¸Á¸nc¸ kitab˝yla Murat G¸lsoy bizi kendimizle bir maceraya Á˝kar˝yor. G¸ndelik ya˛amlar˝m˝zdan ve olas˝ ya˛amlar˝m˝zdan, bazen de bilinÁd˝˛˝ fantazilerimizden yola Á˝karak bamba˛ka bir uzama b˝rak˝yor. Sanki “neler olabilirmi˛?” sorusuna bir dizi yan˝t veriyor. ÷yk¸lerde, bir k˝r˝lma/ bir ayd˝nlanma an˝nda ortaya dˆk¸l¸yor oyuncular ve kahramanlar. Birden geli˛imin/ anlay˝˛˝n bir parÁas˝ oluyoruz biz de -okurlar. Olas˝ bir durumun s˝n˝rlara, korkular˝n ve komplolar˝n s˝n˝rlar˝na Áekilmi˛ anlat˝m, bizi de empatik ve e˛zamanl˝ bir d¸˛¸nceye zorluyor. Bˆylece, ˆyk¸ler okuruyla birlikte ku˛at˝yor kahramanlar˝. Durumu ve olup biteni anlama, sorgulay˝p Áˆz¸mleme s¸recini birlikte ya˛˝yoruz. S˝radan olan insanlarla, s˝rad˝˛˝ olduðunun (kendisi ya da ortam˝n) ay˝rd˝na varan kahraman˝n hesapla˛mas˝ her ˆyk¸de bamba˛ka maceralarla s¸r¸yor. Bir berber d¸kkan˝nda s˝radan bulup da fark˝na varmad˝ð˝n˝z ayr˝nt˝lar˝n sizi hayrete d¸˛¸recek kadar zenginle˛tiðini gˆrmek ˛a˛˝rtacak bir yerde. Tarihsel bir ˆrg¸yle desteklenen kurgu diðer ˆyk¸lerin tad˝ iÁin de ipucu olacak. Belki de bir ˛a˛k˝nl˝k veya yepyeni bir d¸˛¸nsel pratik kazand˝racak bu ˆyk¸ler okura: “Demek ki hayat ba˛ka bak˝˛larla da ya˛anabilirmi˛!” “Ak˛am, herkesin kabul ettiði kadar ak˛amd˝r.” ›. ÷zel Oysa Murat G¸lsoy bu ˆyk¸lerinde, herkesin kabullendiði d˝˛˝ndaki ak˛amlar˝ ya˛at˝yor kahramanlar˝na ve bizlere. Toplumsal bir ¸topya projesinin s˝n˝rlara ta˛˝nd˝ð˝ ˆyk¸s¸nde, kahraman˝n boðu˛tuðu sorunlar ve ˆzlemleri bize bir ba˛ka bak˝˛ aÁ˝s˝n˝ tan˝t˝yor.

Bu ˛ekliyle ˆyk¸ler belki de d¸˛¸nce deneyleri bir anlamda. Bireylerin ruh i ÷nsˆz – Adnan Kurt durumlar˝yla, psikolojik yap˝lar˝yla varolma ve anlama uðra˛lar˝n˝n kurguland˝ð˝ deneyler, fantaziler. Bir a˛k˝n ard˝ndaki ku˛kular ve yˆneten erkin b¸y¸k komplosuyla kar˛˝la˛an kahraman. Bu kurgu g¸ndelik inanÁlar˝m˝zla, ˆðretilerimizle desteklenerek Áok iyi temellendiriliyor. Yani, Áok benimsediðimiz kavramlar ve ya˛am pratikleri acaba gerÁek d˝˛˝ olabilir mi? ÷yk¸lerin t¸m¸nde bize b¸y¸k bir ustal˝kla ki˛isel ve ruhsal durumlar˝ Áˆz¸mleyen Murat G¸lsoy, bunu ˆzenli ve gerÁekÁi bir ˆrg¸yle tamaml˝yor. D¸nyam˝z˝n “ˆzlenen” durumlar˝n˝n olu˛turduðu g¸Ál¸ ˆrg¸ler. Ya da okunduðunda “Bu Á˝plak bir gerÁek! Televizyonda, sinemada bizlere yap˝lan bu i˛te.” dedirtecek kadar okuru ku˛kuland˝ran, kahramana yakla˛t˝ran anlat˝lar. Ba˛ka bir anda bir r¸yaya dal˝yorsunuz kahraman˝n yerine. Onun iÁin bir r¸ya gˆr¸yorsunuz. ÷yk¸lerin tad˝ anlatarak veya tan˝mlay˝p s˝n˝fland˝rarak aktar˝lamaz. Okuduktan sonra ˛unu sormay˝ deneyin: “Ben kendim miyim?” ii ÷nsˆz – Adnan Kurt ÷L‹M ‹«LEMES› ›DAM Sevgili Dostum, Bˆyle bir mektuba nas˝l ba˛layacað˝m˝ bilemiyorum. Seninle Áok yak˝nd˝k. Fakat belki Áok deði˛mi˛sindir. Belki beni an˝msamayacak kadar Áok… «¸nk¸ zaman deði˛tiriyor.

÷rneðin ben Áok deði˛tim. Gˆrsen tan˝mayacað˝na yemin edebilirim. Kediler ˆl¸lerini gizlerlermi˛. ÷leceðini anlayan bir kedi ortadan yok olur, on y˝ll˝k sahibi bile cesedini bulamazm˝˛. Bu g¸ne kadar da eceliyle ˆlm¸˛ bir kedinin cesedine rastlayan olmam˝˛. Sadece ortadan kayboluyorlar. Gˆr¸˛mediðimiz s¸re iÁinde hep ayn˝ yerde gˆrev yapt˝m. Oraya gittiðimden beri -ne kadar sevinmi˛tik hat˝rlars˝n- bir k‚busu ya˛˝yorum. Ke˛ke sava˛˝n orta yerine gitseydim belki Áok daha k˝sa bir s¸re ya˛ard˝m, fakat hiÁ olmazsa yaral˝ insanlar˝ iyile˛tirmeye Áal˝˛makla geÁerdi o k˝sa zaman dilimi. O doktorlar˝ nas˝l k˝skan˝yorum bilemezsin. Ben ne mi yap˝yorum? Bir hapishane doktoru ne yaparsa onu dostum. Mahkumlar˝ tedavi ediyorum. Ve onlar idam ediyorlar. Biliyorsun bu hapishaneye girenler oradan bir tek ˛ekilde Á˝kabiliyorlar. Yine benim verdiðim ˆl¸m raporuyla.

Fakat ˆnce tedavi ediyorum. ›dam edilmeden ˆnce saðl˝k raporu veriyorum. Ve sonra, ˆl¸m raporu veriyorum. Sabah alt˝ otuz, saðl˝kl˝; sabah dokuz onbe˛, ˆl¸. Ve g¸nler gelip geÁiyor, ben ˆlm¸yorum. Her an duracað˝n˝ zannettiðim kalbim beni her g¸n yan˝lt˝yor. D¸n gece yine tuhaf bir r¸ya gˆrd¸m. Fakat ondan ˆncekini anlatmal˝y˝m. GeÁen ay idam edilmeden ˆnce muayene ettiðim bir kad˝nla ilgili. Kad˝n sava˛ suÁlusu olarak getirilmi˛ti. En yak˝n arkada˛˝ gizli polismi˛. Ve onun haz˝rlad˝ð˝ raporla tutuklanm˝˛, suÁunu itiraf etmi˛. “Sava˛ kar˛˝tl˝ð˝ ve d¸˛man ¸lkelerin menfaatlerini koruma ve kollama eðilimi…” Her neyse geÁenlerde gˆrd¸ð¸m r¸ya ˛ˆyle:Bir kasabaday˝m. «ok fakir bir yer. Bir cenaze tˆreni yap˝lmakta.

÷len, s˝radan bir yoksul. Tam gˆm¸lmek ¸zereyken, ˆl¸n¸n alacakl˝lar˝ cenazeyi bas˝yorlar ve borÁlar˝ ˆdenmeden gˆm¸lemeyeceðini sˆyl¸yorlar. ÷l¸n¸n yak˝nlar˝ 1 yalvar˝yorlar adamlara fakat nuh diyorlar peygamber demiyorlar. Ne kadar borcu olduðunu soruyorum. Adamlar˝n sˆylediði o kadar k¸Á¸k bir miktar ki durum son derece saÁma geliyor bana ve Á˝kar˝p borcu ˆd¸yorum. Sonra adam˝n evindeyiz. Yak˝nlar˝ beni að˝rlamak istediklerini sˆyl¸yorlar. ›tiraz etmiyorum ve geceyi orada geÁirmeye karar veriyorum. Odan˝n ortas˝na bir yatak serilmi˛. Yat˝yorum ve borÁlar˝n˝ ˆdediðim iÁin huzur iÁinde gˆm¸lm¸˛ olan adam r¸yama giriyor. Bana te˛ekk¸r ediyor ve bundan sonra baht˝m˝n aÁ˝ld˝ð˝n˝, ba˛˝ma hiÁ ummad˝ð˝m kadar g¸zel ˛eyler geleceðini mu˛tuluyor. Yaln˝z her ˛eyde ortað˝z art˝k, diyor. Uyan˝p yola Á˝k˝yorum. Art˝k bamba˛ka bir yerdeyim. Gˆl k˝y˝s˝.

G¸n batarken birden gˆl¸n iÁinde bir k˝z˝n y¸zd¸ð¸n¸ gˆr¸yorum. fia˛˝r˝yorum. O “Saðl˝kl˝:›dam edilmesinde bir sak˝nca yoktur!” raporu verdiðim genÁ kad˝n. Ne iyi, kurtulmu˛ diyorum. O s˝rada k˝z beni farkediyor ve bana doðru y¸z¸yor. Ona a˛˝k olduðumu hissediyorum. O da bana a˛˝km˝˛. Birbirimizin y¸z¸n¸ ˆp¸yoruz. Fakat birdenbire bana k˝zd˝ð˝n˝ hat˝rl˝yor sanki. Neden kurtarmad˝n beni diyor. Benim bir ˛ey sˆylememe f˝rsat vermeden sudan Á˝kmaya ba˛l˝yor. Belinden a˛að˝s˝ korkunÁ bir ejderha bedeni ve bacaklar˝n˝n aras˝ndan binlerce y˝rt˝c˝ Áene Á˝k˝yor. O s˝rada borÁlar˝n˝ ˆdediðim adam˝n sesini duyuyorum. ‘Ne kazan˝rsan yar˝s˝ benim demi˛tim. ›˛te ˛imdi ˆde˛iyoruz!’ diyor ve k˝z˝n ejderha k˝sm˝n˝ al˝yor.

GenÁ kad˝nla sonsuz bir mutluluk iÁinde sulara gˆm¸l¸yoruz ve uyan˝yorum. Can˝n˝ s˝kt˝ð˝m˝ biliyorum, sevgili dostum. fiimdi bu mektubu okumak yerine kimbilir neler yapacakt˝n. Fakat ba˛ka Áarem kalmad˝. Senin bir nebze olsun ya˛ad˝klar˝ma tan˝k olman˝ istedim. «¸nk¸ ya˛an˝lanlar izlenmiyorsa, bilinmiyorsa hiÁ bir anlam˝ kalm˝yor. Tan˝ð˝ olmad˝ð˝m˝z olaylar bizim iÁin adeta varolmuyorlar. Beni gˆz¸n¸n ˆn¸nde canland˝rman˝ istiyorum. Son gˆr¸˛memizden bu yana h˝zla ya˛land˝m. Orta ya˛l˝ bir adam gˆr¸nt¸s¸ne sahip, kel ve zay˝f˝m. K¸Á¸kken k˝zlar˝n ho˛una giden Áillerim hastal˝kl˝ surat˝mda pis lekelere dˆn¸˛t¸. Ve her sabah o g¸n as˝lacak ya da ilaÁla ˆld¸r¸lecek olan mahkumlar˝ muayene ediyorum. Ya da idam edilmi˛ olanlar˝n ˆl¸m raporlar˝n˝ yaz˝yorum. Sonra ˆðlen oluyor. Yemekten sonra yine muayeneler… Ak˛amlar˝ ise tam bir i˛kence.

Televizyonda hiÁbir ˛ey yokmu˛cas˝na eðlenen insanlar˝n gizli hayatlar˝ ¸zerine al˝˛˝lm˝˛ programlar ve bir t¸rl¸ gelmek bilmeyen uyku. Uzunca bir s¸reden beri o kad˝n˝ r¸yalar˝mda gˆr¸yorum. 2 Belki de GerÁekten ›stiyorsun- Murat G¸lsoy Baz˝lar˝nda demin anlatt˝ð˝m gibi mutlu sonla uyan˝yorum, fakat Áoðunlukla k‚buslarla boðu˛uyorum. Kalbim hasta olduðu iÁin uyu˛turucunun dozunu art˝ram˝yorum. Ha sˆylemeyi unuttum. Evde kendime k¸Á¸k bir laboratuvar kurdum. Eminim fark˝ndalar fakat bir ˛ey sˆylemiyorlar. Hatta ¸rettiðim sentetik uyar˝c˝lar˝ ima ederek infaz i˛inde Áal˝˛anlara ˆzel bir ‘moral program˝’ uygulamam˝ bile istediler. ÷zellikle gardiyanlardan be˛inin birbiri ard˝na intihar˝ndan sonra… Kendime birazc˝k nefes ald˝rabildiðim tek pencere bu sentetik uyar˝c˝lar

.