Zümrütçam, sevimli hayvanları, rengârenk çiçekleri ve temiz deresiyle güzel bir ormanmış. Deresinde balıklar neşeyle yüzer, arılar ve kelebekler bir çiçekten diğerine konarmış. Bu hâliyle Zümrütçam, çok güzel görünüyormuş. Bir gün insanlar, bu ormana gelip piknik yapmışlar. Dönüşte ise çöplerini toplamadan, ormanda bırakıp gitmişler. Derenin içinde, ağaçların arasında, çiçeklerin etrafında çöp yığınları oluşmuş. Balıklar zehirlenme tehlikesiyle karşı karşıya kalmış. Zümrütçam, artık güzel görünmüyormuş. Ormanda birçok hayvan yaşıyormuş. Sincaplar, ayılar, kirpiler ve güvercinler bunlardan bazılarıymış. Sincap ailesi ile güvercin ailesi, yaşlı meşe ağacını yuva edinmiş. Ağacın altındaki oyukta sincap ailesi, ağacın dalları arasında ise güvercin ailesi yaşıyormuş. Yavru güvercinler, babalarını seyrediyorlarmış. Baba güvercin, afiş hazırlıyor; bayan sincap da çikolatalı kek pişiriyormuş. Yakındaki bir çalılığa, kirpi ailesi yerleşmiş.
Bayan kirpi, pasta hazırlıyormuş. Ayı ailesi ise büyük bir mağarada yaşıyormuş. Bayan ayı, sosis kızartıyormuş. Ormandaki bütün genç hayvanlar, büyük meşe ağacının altında toplanmış. Ellerinde boyalar, fırçalar, kalemler ve kâğıtlarla posterler hazırlıyorlarmış. Bütün bu hazırlıklar ertesi gün yapılacak büyük yarış içinmiş. Her yıl, yaz mevsiminde hayvanlar “Çöp Toplama Yarışı” düzenliyormuş. En çok çöp toplayan hayvan, yarışı kazanıyormuş. Bu yıl ödül olarak bir bisiklet verilecekmiş. Güvercin Pırpır: “En iyi posteri hazırlayan, özel bir ödül kazanacak.” demiş. Yarış sonrasında derenin aşağısında daima bir mangal ziyafeti verilirmiş. Ağaçlara, kâğıttan fenerler asılır; masalar yiyeceklerle donatılırmış. Ayı Bobi: “Bu gerçekten eğlenceli olacak.” demiş.
Nihayet hazırlıklar tamamlanmış. Yarış günü gelmiş. Hayvanlar çok heyecanlıymış. Birbirlerine: “Bu yıl kim kazanacak?” diye soruyorlarmış. Yarış, derenin yanında başlayacakmış. Bay Sincap, geç kalmış, yarışa yetişmeye çalışıyormuş. Tam o sırada Bay Kuş’un sesini duymuş. Bay Kuş: “Çok geç kalmışsın. Sırtıma çık, seni götüreyim.” demiş. Bay Sincap, Bay Kuş’un sırtına çıkmış ve birlikte uçmuşlar. Ağaçların üzerinden süzülürken Bay Sincap: “Uçmak çok güzel bir şey.” demiş. Az sonra dereye ulaşmışlar. Bay Sincap, arkadaşına teşekkür etmiş ve birbirlerine başarılar dilemişler.
Yarış için herkes hazırmış. Yarışmacıların elinde çöp poşetleri varmış. Bay Güvercin: “Çok geçmeden Zümrütçam Ormanı’ndaki tüm yollar tertemiz olacak.” demiş. Büyük yarış başlamış. Hayvanlar oradan oraya koşuşmaya başlamışlar. Deredeki kola kutularını, çalıların altındaki bisküvi poşetlerini, otların arasındaki şeker ambalajlarını toplamışlar. Bay Sincap, iki poşeti doldurmuş. Bayan Güvercin ona üçüncü poşeti verirken: “Yarışı sen kazanacaksın!” demiş. Bayan Ayı, düdüğü çalmış ve yarış sona ermiş. Ormanda hiç çöp kalmamış, her yer tertemiz olmuş. Bayan Ayı ve Bayan Güvercin, çöp poşetlerini saymışlar. Bayan Güvercin: “Sincap, üç poşet çöp toplamış. Yarışı o kazandı.” demiş.
Hayvanlar, hep bir ağızdan: “Sincabı tebrik ederiz!” diye bağırmışlar. Alkışlayıp çığlık atmışlar. Ödül olan bisikleti ona vermişler. Bay Sincap, Bay Kuş’a seslenmiş: “Beni, buraya kadar uçarak getirdiğin için sana çok teşekkür ederim. Sen yarışı kazanmama yardım ettin. Hadi, benim bisikletimle birlikte gezelim.” demiş. Birlikte tertemiz olan derenin etrafında gezmişler. Sıra, afiş seçimine gelmiş. Güvercin Pırpır, yarışı kazanmayı çok istiyormuş. O, çok güzel afişler hazırlamış. Bayan Sincap: “Afişlerin hepsi çok güzel.” demiş. Bayan Ayı: “Pırpır’ınki en güzeli.” demiş.
Diğer hayvanlar da ona katılmışlar. Bayan Ayı, Güvercin Pırpır’ın afişini, büyük meşe ağacına asmış. Bayan Sincap da güvercine ödülünü vermiş. Ödülü, altın gibi parıldayan bir çerçeveymiş. Pırpır, ödül aldığı için çok mutlu olmuş. Günün sonunda, Bay Sincap ve Bay Ayı mangal yakmışlar. Yiyecekler hazırlamışlar, masaları donatmışlar. Hep birlikte yerken şarkılar söylemişler. Herkes çok mutluymuş. Çünkü artık, ormanları tertemiz ve çok güzelmiş. Zümrütçam Ormanı’ndan ayrılmadan önce, hayvanların bize vermek istedikleri mesajları varmış: Biz hepinize diyoruz ki; Lütfen unutmayınız, parklar ve ormanlar bizim evimizdir. Kırlarda piknik yaptığınız zaman, piknik alanını lütfen güzel ve temiz bırakın. Bu, zor bir şey değil.
.
