Enid Blyton – Gizli Yediler İz Peşinde

“Anne içebileceğimiz bir şey var mı?” diye sordu Janet. “Ve de yiyecek?.” “Ama kahvaltınızı daha yeni bitirdiniz!” dedi annesi şaşırarak. “Her biriniz ikişer sosis yediniz üstelik. Henüz acıkmış olamazsınız.” “Eee, bu sabah Gizli Yediler’in son toplantısını yapacağız da,” diye karşılık verdi Janet. “Barakada. Okullar açıldıktan sonra toplantı yapmanın bir anlamı olmadığını düşünüyoruz. Heyecanlı olaylar yaşanmıyor zaten.” “Noel tatili geldiğinde yeniden toplanacağız,” dedi Peter. “Değil mi Scamper, eski dostum?” Köpek kuyruğunu salladı ve havladı. “Son toplantıya katılmak istediğini söylüyor,” dedi Janet. “Elbette gelebilirsin Scamper.” “Öyle demedi,” dedi Peter gülerek.

“Tıkınacak bir şeyler varsa, yanımızda olmak için can attığını söylüyor!” “Hav!” diye onayladı Scamper ve patisini Peter’ın dizinin üzerine koydu. “Size limonatanızı yapabilmeniz için limon ve biraz şeker vereceğim,” dedi anneleri. “Kendiniz hazırlamayı seviyorsunuz, öyle değil mi? Ayrıca kilere gidip kutuda çörek kalmış mı diye bakabilirsiniz. Biraz bayatlamış olabilirler ama siz nasılsa aldırmazsınız!” “Teşekkürler anne,” dedi Janet. “Hadi Peter. İşe koyulalım artık, diğerleri de yakında burada olur!” Birlikte kilere koştular ve Scamper da arkalarından nefes nefese yetişti. Çörekler! Bayat ya da değil, Scamper da onları en az çocuklar kadar çok seviyordu. Janet biraz limon aldı ve annesinden şeker istemeye gitti. Peter ise bayat çörekleri tabağa boşaltıp Scamper’la birlikte barakanın yolunu tuttu. Janet yanına limon sıkacağını ve büyük bir şişe dolusu suyu almıştı. Limonata yapmak gerçekten eğlenceliydi. Barakanın kapısını açtılar. Üzerinde yeşil renkte G.Y. harfleri yazılıydı – Gizli Yediler! “Gizli topluluğumuz bir süreliğine ara verecek,” dedi Janet, limonları sıkmaya başlarken. “Şu ana kadar hiç sıkılmadık, değil mi Peter?” “Tabii ki hayır!” diye onayladı Peter.

“Tüm yaşadığımız o maceraları ve heyecan dolu anları bir düşünsene! Ama bence tatile kadar toplantı yapmamamız iyi olacak. Tek sorun, Noel zamanında havanın hemencecik kararması ve dışarıda eskisi kadar vakit geçiremeyecek olmamız.” “Evet, öyle olunca hiçbir şey yapamıyoruz zaten,” dedi Janet. “Hayır, Scamper, limon kabuklarım sevmezsin, seni aptal köpek! Bırak onları!” Scamper ağzındakileri yere attı. Gerçekten de kabukları sevmemişti. Dili dışarıda, mutsuz bir şekilde yere oturdu.

.