Enid Blyton – Gizli Yediler

En iyisi Gizli Yediler toplantısı yapalım,” dedi Peter, Janet’a. “Ne zamandır yapmıyoruz.” “Oh, evet, hadi!” dedi Janet bağırarak kitabını kaparken. “Gizli topluluğumuzu unuttuğumuz için değil, Peter, sadece yılbaşı zamanı uğraşacak bir sürü eğlenceli şey olduğundan toplanmaya yeterince vakit kalmıyor.” “Ama yapmalıyız,” diye bağırdı Peter. “Hiç kullanmadıktan sonra, gizli bir topluluğa sahip olmanın ne anlamı var ki? En iyisi yeni bir toplantı için diğerlerine haber verelim.” “Yazacak beş madde,” diye düşündü Janet. “Sen yazmakta benden daha hızlısın, Peter. Sen üç madde yaz, ben de iki.” “Hav!” diye söylendi Scamper, altın spanyel köpekleri. “Evet, senin de yazmak isteyeceğini biliyorum, tabii yapabilseydin,” dedi Janet, köpeğinin altın rengi kafasını okşarken. “Sen şunlardan birini ağzınla taşıyıp teslimat görevini alabilirsin mesela. Bu senin işin olsun, Scamper.” Peter bir sayfa kâğıdı önüne çekip kaleminin arkasını çiğneyerek, “Ne desek?” diye sesli düşündü. “Tamam, belki de en iyisi hepsini buraya çağırmak,” dedi Janet.

“Bahçenin dibindeki eski barakayı toplantı mekânımız olarak seçebiliriz, değil mi? Ne de olsa annem kışları orada oynamamıza izin veriyor. Hem seranın ısıtıcısı da hemen yanında olduğu için gayet sıcak bir yer.” “Doğru,” diye onayladı Peter ve yazmaya koyuldu. “İlk olarak bunu yazacağım, Janet, sen de aynısını yaparsın. Bir bakalım şimdi: Bir tane Pam için, bir tane Colin, bir tane Barbara ve yedincimiz kimdi? Unuttum.” “Tabii ki George,” diye cevapladı Janet. “Pam, Colin, Jack, Barbara, George, sen ve ben -toplam yedi kişi- Gizli Yediler! Kulağa hoş geliyor, değil mi?” Gizli Yediler, Janet ve Peter’ın akıl ettikleri bir topluluktu. Şifreyi bilen ve üzerinde G.Y. harflerinin yazılı olduğu rozetleri takan birkaç erkek ve kızın kurduğu harika bir gruptu. “İşte burada,” diye yazdığı kâğıdı Janet’a uzattı Peter. “Al bakalım, bunu kopyala.” Janet kâğıda bakıp, “En iyi yazım olmasına gerek yok, değil mi, düzgün yazmaya çalıştığım zaman çok yavaş yazıyorum da,” dedi. “Okunduğu sürece sorun yok,” diye karşılık verdi Peter. “Postayla göndermek zorunda değiliz.

” Janet, Peter’ın yazdıklarını okudu: “ÖNEMLİ. Gizli Yediler toplantısı yarın sabah 10’da bahçenin dibindeki barakada yapılacaktır. Giriş için ‘ŞİFRE’niz gereklidir.” “Ah, yeni şifremiz neydi ya?” diye sordu Janet heyecanlanarak. “En son toplantıdan bu yana çok uzun zaman geçti, unuttum.” “Şanslısın ki hatırlatmak için yanında ben varım,” dedi Peter. “En son şifremiz Wenceslas’di; yeni yılı hatırlatan bir şey olsun istemiştik, bu yüzden de Noel şarkıları albümünün adını vermiştik ya. Nasıl unutursun!”

.