David Forrest – Şişkodan Pokerde Kazandığım Ada

Scilly Adalarındaki Piskopos Kayası fenerinden güne· ye doğru bir çizgi çekin. Bir çizgi de, St. Mary’deki Pen· ninis Burnu’nun çeyrek mil batısından güneye doğru çizin. iki çizginin kesiştiği yerin on yedi mil güneyinde ve Fransa’nm en batı noktasının seksen beş mil açığın· da bir tekne yol alıyordu … «Sizin buralarda balinalar var mı ?» Motorcu : «Pek görülmez,» diye karşılık verdi. Albert : «Eh, burnumuzun dikine ilerde ben bir tane görebildim galiba,» dedi. Dürbünüyle, ufuk çizgisindeki dalgaların üzerinde şekillenen kara lekeye baktı. – «İşte şur’da, bir bakın.» Motorcu göğsünün ağırlığını destek ‘yapıp, dümeni sağa sola oynamaksızın tutabileceği bir durum aldı. Gözlerini Albert’in dürbününe uydurdu. – «Hangi balinadan bahsediyorsun, canım ci- ğerim ? O gördüğün şu senin kaya yığını. » Albert dürbünü kaparcasına g.eri aldı : «Peki ama, ağaçlar nerede ?» – «Ne ağacı, aslanım ? Çayır çimenden geçtim, burada insanın sakalı bile uzamaz.» Kayalık giderek daha belirli, çizgileri daha keskin, daha çirkin bir görüntü halini aldı.

Albert : «Bütün Scilly Adalarında ağaçlar, çi çekler bulunur sanıyordum,» diye diretti. Kanunen kendisine ait adanın böylesine çıplak olduğunu bir türlü kabullenmek istemiyordu. Motorcu : «Bir zamanlar belki varclı. » dedi. «Şoyle hafiften bir esinti hepsini silip süpürdü herhalde.» – «Bozkaya’nın burası olduğundan emin misiniz? Bir yanlışlık yapmış olmayasınız? . » Motorcu gülümsedi.

.