Etiket: Yekta Kopan

Yekta Kopan – Sıradan Bir Gün

Yeter. Bu i§e son Vt:1111em gerekiyor. Noktay1 koymahyrm. • m. Uzun siiredir bu ruh h · deyim aslmda. a bunu anlamam i~in bir kivtlcrm gerekiyor·rnu§. 0 kivtlcrm ~aktl, ruh,1111 alev aldi. Srradan bir giin, beni oradan oraya savurdu. Bir yolculuk yaptlm. Her durakta bir kuyuya dii§mekten, d·· ·· gij111 her kuyuda kenditni btlltr1 yoruld111t1 . […]

Yekta Kopan – İçimde Kim Var

Yağmur, gökten yere yolculuğuna başlamak için, gündüz insanlarının uykuya karışmasını bekledi. Gecenin, kendisini anlayışla karşılayacağını biliyordu. Bekledi; sadece gececilerin ayakta kalacağı an’a kadar bekledi. Sonra yağmaya başladı. Gelinlik duvağı oldu, kasap sinekliği oldu, uçurtma kuyruğu oldu; öylesine buğulu, ince mi ince, dalgalı mı dalgalı yağdı. Çinko damlardan, kiremiti aktarılmamış çatılardan, tepesine naylon gerilmiş barakalardan geçip […]

Yekta Kopan – Daha once tanismismiydik

“Bir Sarý Yolculuk” Yayýnevinizin saygýdeðer yöneticileri; Evvela böyle bir mektup yollayarak zamanýnýzý aldýðým için özür dilerim. Maruzatýmý arz etmek için en uygun þeklin bir mektup yollamak olduðuna karar verdiðim günden beri, konuyu nasýl toparlayacaðýmý ve sizi nasýl daha fazla rahatsýz etmeyeceðimi düþünüyorum. Yine de kantarýn topuzunu kaçýrýr ve sözü uzatýrsam þimdiden affola. Efendim, bendeniz Kemal […]

Yekta Kopan – Bir de Baktim Yoksun

Sabah işe gitmek üzere evden çıktığımda büyük bir panik yaşadım. Goncagül ortalarda yoktu. Sağa sola baktım, her zaman uyukladığı duvarın dibine doğru pisi pisi diye seslendim, kafamı ağaç tepelerine çevirip adını fısıldadım ama ortaya çıkmadı. Oysa hayatımın son sekiz yılında, evden her çıkışımda yanıma gelmişti. Her gün aynı şey yaşanırdı. Önce bacaklarıma sürtünmeye çalışır, biraz […]

Yekta Kopan – Ask Mutfagindan Yalnizlik Tarif

Hiçbir gösterişi olmayan, ucuz tükenmezkalemi elimde çevirip duruyorum. Aslında yazacağım kalemin bir albenisinin olmasını isterim. Yanımdan genelde ayırmadığım dolmakalemime bağlılığım bu yüzdendir. Tasarımındaki incelik, ele oturuşuyla verdiği özgüven, haznesinden yavaşça akan mürekkebin kâğıda büyüleyici bir şekilde yayılması… Ama şu anda elimde, az önce havaalanının girişindeki ıvır zıvır satan dükkândan aldığım sıradan bir tükenmezkalem var. Kafamı […]

Yekta Kopan – Aile Cay Bahcesi

“Öyle şeyler anlatırdım ki sana, tek kelimesi aklını başından alır,” dedim. İçimden. Yine de bir şey duymuş gibi döndü baktı Çiğdem. Kayalığın tam ucunda duruyordu. Dalgalanan sarı saçlarının arasından bir bulut geçti. “Bir şey mi dedin?” diye bağırdı. “Hayır,” dedim. Belki rüzgâr içsesleri de taşıyordu. “Buraya gelsene Müzeyyen,” dedi, “bak dalgalar nasıl da köpürüyor aşağıda.” […]