Beatrice Masini – GACK V – Korkusuz Isabelita

l$te burada tanı$ırı1: .son derece .sıra dı$ı bir eroc.uk ve baba.sı”‘{la ve vedala$ırı1’- anne.Si’f le onu hiCr tanıMa.sak da … Isabelita on yaşına geldiğinde babasını hiç tanımadığını söylesek yanlış olmaz. Evlerinde, onun bir sürü resmi, kupaları, sertifikaları ve parlak kaşiflik kariyeri boyunca elde ettiği her türden başarı belgesi vardı var olmasına ama kaşifler sabahları işe gidip akşamları dönmez, cumartesi pazarları yoktur onların. Pedro de Silva, vaktinin büyük bir kısmını dünyada kimsenin henüz bilmediği 9 10 yerleri, gömülü ya da ormanların yuttuğu antik şehirleri keşfederek geçiriyordu. Dolayısıyla doğduğu huzurlu şehirden ister istemez hep çok uzaklarda bulunuyordu. O huzurlu şehirde onu bekleyen bir karısı, bir de kızı vardı. Uzun uzun beklemek sıkıcı olduğu için onlar da hayatlarını, kendi yaşlarına uygun dans kursları, suluboya dersleri, aşçılık eğitimi gibi onsuz yapabilecekleri şeylerle dolduruyorlardı. Alışmışlardı böyle yaşamaya. Mesela Isabelita doğduğunda babası ortalıkta yoktu, dünyanın merkezinde bir geçidi keşfetmekle görevlendirilmişti ve her şeyi yüzüstü bırakıp çıkamamıştı yeryüzüne. Kızını ilk kez gördüğünde Isabelita artık on dört aylık olmuştu.

� :J w � Şimdi, büyümüştü, babasını yılda sadece � :::ı birkaç gün görüyor ve sesine, yüzüne batan � er sakallı yanaklarına, kokusuna alışmaya fırsat � bulamadan yine ayrılık zamanı geliyordu. Bu � ::ı: nedenle Isabelita babasını öyle çok ö�lemi- .� yordu da fakat annesi için farklıydı durum. i Ol � 1;­ <» � Kırılgan ve narin bir kadın olan Bayan de Sil­ �� va, kocasının yanı başında kaşiflik yapmayı 6 � düşünemezdi elbet; hayır, onun yapabileceği (/) � tek şey evde oturup beklemek, beklemek ve iii � acı çekmekti. Bir gün çekti bu acıyı, on gün c � çekti, bin, on bin kere çekti. Sonunda bir gün 12 kırılan kalbi rahatsızlandı ve ölüverdi. Pedro de Silva acı haberi, dünyanın güneyinde, yüksek bir dağın neredeyse en tepesinde, yasak bir şehre ulaşmak üzereyken almıştı. Hayatında ilk kez, suçluluk duygusu ağır basmış, kalbinde bir yerlerin çatladığını hissetmiş ve bir an ewel eve dönebilmek için görevi yarıda bırakmıştı. Artık çok geç kalmış olsa da … Kaybettiği karısına ağlamış ve kendini, içine işleyen gri bakışlarla ona dik dik bakan, bunca büyüdüğü için neredeyse tanımadığı on yaşında ciddi bir kız çocuğunun önünde buluvermişti. Hayatında bazı şeylerin değişmesi gerektiğini o an anlamıştı, yoksa öyle ya da böyle Isabelita’yı da kaybetme tehlikesi vardı. Küçük kızını kendisiyle beraber götürmeye böylece karar verdi. O yıllarda çocukların ne düşündüğü pek � …J w m önemsenmezdi. Hoş, ısabelita karşı çıksa � ::ı bile değişen bir şey olmayacaktı. Üstelik ısa- � er belita korkudan çok merak duyuyordu. Hem � c onu bekleyen korkunç tesadüfleri nereden : � bilecek, kaşiflerin zor mu zor hayatlarını gö- � zünde nasıl canlandıracaktı ki? Bavullarını i topladı ve babasıyla beraber bir sonraki maceraya atılmak için hazırlandı.

.