Hans Magnus Enzensberger – Titanic’in Batışı

Kulagim kabartmig biri. Bekliyor. Solugunu tutuyor, 50k yakinda, burada. Benim, diyor, §u konugan. Bir daha asla, diyor, gimdiki gibi sessizlik olmayacak, gimdiki gibi kuru ve sicak. Kendini dinliyor uguldayan kafasinda. Orada kimse yok bagka, bu ben olmaliyim diyen diginda. Bekliyorum, solugumu tutuyorum, kulak kabartiyorum. Uzaktan kulaklara, bu yumugak etten antenlere ulagan gurultiiniin anlanai yok. Kan bu, damarlarda atan. Solugumu tutarak uzun sure bekledim. Zaman makinamm kulaklarinda beyaz bir ugultu, dilsiz kozmik higirti. 7 Mors vuru§u yok. Yok imdat yakarigi. Susuyor telsizler.

Ya her §ey bitti, diyorum kendi kendime, ya da heniiz ba§lamadi. Ama §imdi! §imdi: Bir gicirti. Bir tikirti. Bir yirtik. I§te bu. Demir bir el tirmaliyor kapiyi. Sonra duruyor. Bir §ey yirtihyor. Ugsuz bir branda bezi, bembeyaz bir sinema perdesi, once yava§, sonra daha hizli ve gittikge daha hizli ve higirdayarak yirtihyor. Baslangig bu. Duyuyor musunuz? Duymuyor musunuz? Siki durun! Sonra gene sessizlik. Yalniz duvarda elmas kesimi vinlamasi gibi bir ses, kristal bir titresim, gittikge hafifleyip yok oluyor. T§te buydu. Bu muydu? Evet, bu olmali. 8 Ba§langig buydu.

Hep belirsizdir sonun ba§langici. Onbiri kirk gegiyor gemide saat. Su gizgisinin altmdaki gelik geper aralaniyor, yirtiyor onu ikiyiiz metre boyunda akil almaz bir big&k. Parlayan govdeyi siyirip bolmelerden igeri vuruyor su otuz metre yukarda yiizeyden, kapkara ve sessiz bir buzdagi gegip gozden yitiyor karanlikta. 9 IKINCI §ARKI Belli belirsizdi garpisma. §oyleydi ilk telsiz: Saat 00.15 Mayday. Herkese. Durum 41° 46° kuzey 50° 14° bati. Egsiz bir arag §u Marconi! Bagmda ve govdesinde bir tikirdama, telsiz ve uzak, gok uzak – yarim yiizyildan daha da uzak! Ne cankurtaran diidiigu, ne de alarm cam, yalmz belirsiz bir tikirti kamara kapilarmda, hafif bir oksiiriik sigara salonunda. Agagida su yiikselirken, kamarot, D-giivertesinde, durmadan sizlanan yagli beyefendinin (makina ve madeni e§ya iginde kendileri), kunduralarmi baglamakla. Cesaret! Yorulmak yok, bayanlar, kogar adim, diye bagiriyor, Mr. Me Cawley, cimnastik ogretmeni, bej flanel elbisesi iginde her zamanki gibi zinde, parke dogeli cimnastik salonunda. Salinip duruyor ordan oraya sessizee, mekanik develer. Oysa midesinden hasta, yiizme bilmiyor, korkuyor en yorulmaz olam, kimse farkmda degil.

John Jacob Astor ise bir cankurtaran simitini kaziyor tirnak torpiisii ile, kizlik adi Connaught olan karisma iginde ne oldugunu gosteriyor (herhalde mantar var), oysa o anda on taraftaki yiik bolumiine bilek kahnligmda sular girmig bile, posta guvallarmin altinda buz gibi kaynamakta ve sizmakta gemi mutfagina dogru. Wigl wagl wak, my monkey’i 10 galiyor bembeyaz iiniformali orkestra: «Dolarprensesi»nden bir potpuri. Yuruyiin metropole! Berlin, ta kendisi i§te! Yalmz en a§agida, her zaman oldugu gibi, her §eyin ilk once kavrandigi yerde, hizla toplanmakta bohgalar, bebeler ve §arap kirmizisi yastik kiliflari. Ingilizce bilmez ara giiverte, almanca da bilmez, ama §unu anlatmak hig gerekmez ona: Birinci mevki en ba§ta gelir, higbir zaman yeterince sut yoktur herkese ve higbir zaman yeterince ayakkabi ve higbir zaman yeterince cankurtaran sandali.

.