Ibrahim Yildirim – Kumcul

Y˝llar ˆnceydi, kˆks¸z bir kum bitkisi gibi savrulup duruyordum: o zamanlar benim gibi olanlara bir ad konmu˛tu: kumcul. Bu ad, o amans˝z dˆnemlerde ya˛ad˝klar˝m˝za Áok uygundu: ne zaman sert r¸zgarlar˝n eseceðini hissetsek, bir kumcul gibi savrulup yer deði˛tirir, yollara d¸˛er, k˝r˝mdan ve k˝y˝mdan uzak durmaya Áal˝˛˝rd˝k. Bu t¸r zorunlu yolculuklar˝m˝z her defas˝nda ˝ss˝z, bir o kadar da g¸venli yeni bir koyak bulana kadar s¸rerdi. Ben, kaÁma ve saklanma konusunda oldukÁa ˛ansl˝yd˝m. «¸nk¸, ne zaman savrulup yer deði˛tirsem, kendime derin Áukurlar, hatta az da olsa iÁimi ˝s˝tan vadiler bulabilmi˛; akl˝m˝ ve ruhumu olmasa bile bedenimi h˝rÁ˝n r¸zgarlardan koruyabilmi˛tim. Baz˝ arkada˛lar˝m benim kadar ˛ansl˝ deðildi: onlar˝n hafif ve nemli bedenleri bir iki ba˛ar˝s˝z savrulman˝n ard˝ndan dað˝l˝p parÁalan˝vermi˛ti. Bu t¸r kumcullar, ˆnderlerimizin koyduðu kurallara m˝ uymad˝lar, yoksa yeteneklerini -yeni duruma uygun olarakgeli˛tirme konusunda yetersiz mi kaldilar; yorum yapmak istemiyorum. Yaln˝zca ˛ans˝m ve kurallara uymakta gˆsterdiðim ˆzen deðildi bana yard˝m eden: ya˛ad˝klar˝m ve bir ruh kanamas˝na dˆn¸˛en korkum, bende o denli b¸y¸k bir deði˛ime neden olmu˛ ve bana yeni duruma uygun olarak ˆylesine farkl˝ yetenekler bað˝˛lam˝˛t˝ ki onlar sayesinde her defas˝nda k˝r˝mdan ve k˝y˝mdan kurtulabilmi˛tim. Deði˛im -daha doðrusu dˆn¸˛¸m- sonucu edindiðim yeteneklerden biri, bedenimin esmeye haz˝rlanan en hafif bir r¸zgar˝ bile Áok ˆnceden hissedip titremeye ba˛lamas˝yd˝. ›˛te bˆyle anlarda hemen savrulur, yer deði˛tirirdim. Yeni duruma uygun olarak geli˛en bir ba˛ka yeteneðim ise, koku alma duyumun ˆnsezilerimle daha yoðun bir i˛birliðine yaparak kan kokusu konusunda uzmanla˛mas˝yd˝. Bu iki yetenek ve ˆnderlerimizin koyduðu kurallara uymakta gˆsterdiðim ˆzen, beni her zaman doðru yerlere savurmu˛tu. 4 ÷nderlerimiz, yer alt˝ maðaralar˝na Áekilen bilge ki˛ilerdi. Onlar, binlerce y˝ll˝k birikimden yararlanarak ˆngˆr¸lerde bulunurlar, yaz˝l˝ olmasa bile sˆzl¸ kurallarla ya˛am˝m˝z˝ yˆnetir, yˆnlendirirlerdi. «e˛itli a˛amalardan ba˛ar˝yla geÁtiklerinden ve ya˛land˝klar˝ndan hafif ve nemli bedenlerini maðara duvar˝ndaki yosunlar˝n ¸zerinde dinlendirmeye hak kazanm˝˛lard˝.

Bizlere nas˝l kumcul ad˝ konmu˛sa, onlara da ¸stbitken denmeye ba˛lam˝˛t˝ o s˝ralar. S˝n˝fland˝r˝lmam˝z bu denli basitti.

.