Sehriban Cetin – Leylegin Sarayi

Yaz mevsiminin güzel günleri sona ermişti. Sonbahar mevsimi gelmiş, yapraklar sararmaya başlamıştı. Yüksek dağlara kar yağmıştı. Böyle bir zamanda leyleklerin lideri ihtiyar leylek, bütün leylekleri çevresine toplamış: – Beni dikkatle dinleyin leyleklerim! Uzak ülkelerde bahar yaşanırken buraya da kış mevsimi geliyor. Buradan göç etme zamanımız geldi de geçiyor. Hepimiz toplanıp baharın yaşandığı ülkelere göç etmeliyiz. Ne de olsa biz leylekler, göçmen kuşlarız! demiş. Çevredeki tüm leylekler ihtiyar leyleğe: – Tamam, hemen hazırlanıp yola çıkalım! demişler. Leyleklerin hazırlığı kısa sürmüş ve hepsi yola çıkmış. Leylekler, uzun ve yorucu bir yolculuk yapmışlar. Sonunda baharın yaşandığı bir ülkeye ulaşmışlar. Herkes yazı geçirmek için bir ev bulma telaşına düşmüş. Genç leyleğin macerası da böyle başlamış. Genç leylek, gençliğin verdiği hareketlilikle hızla uçmuş. Ülkedeki en güzel yuvayı bulmuş.


Bu yuva, çevredeki en güzel yuvaymış. O kadar güzelmiş ki bir saraya benziyormuş. Tüm leylekler, genç leyleğin sarayına imrenerek bakıyormuş. Koca bir yaz çabucak geçip gitmiş. Mevsim sonbahara dönmüş. İhtiyar leylek yine diğer leylekleri çevresine toplamış. Onlara göç etme zamanının geldiğini duyurmuş. Tüm leylekler göç için hazırlanmaya başlamış. Genç leylek ise hazırlık yapmamış. İhtiyar leylek bu durum üzerine Genç leyleği yanına çağırmış ve ona: – Evladım, sen niçin hazırlanmadın? Göç zamanı geldi de geçiyor. Biraz daha geç kalırsak yolda birçok tehlike ile karşılaşırız! demiş. Genç leylek: – Ben sizinle gelmeyeceğim! Üzerinde yaşadığım sarayımı bırakmak istemiyorum. Bırakırsam, gelecek yaz başka leylekler benden önce bu sarayı alır. Ben, en güzel yuvanın benim olmasını istiyorum! demiş. İhtiyar leylek: – Yapma evladım! Burada kış geçmez.

Bizler göçmen kuşlarız. Kendi hayat kurallarımıza uymamız gerekir. Yoksa yaşamımız tehlikeye girer! demiş.

.

PDF Kitap İndir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir