Nikolay Vasilyeviç Gogol – BURUN

(İVAN YAKOVLEVİÇ, KARISI PRASKOVYA OSSİPOVNA) Berber ¡varı Yakovleviç in yatak odası ve mutfak İVAN YAKOVLEVİÇ (Prsakövya Ossipovna fırından yeni pişmiş ekmekler çıkarırken Ivan Yakovleviç yatağından doğrulur burnuna gelen taze ekmek kokusunu içine çeker) Praskovya Ossipovna! Bu gün kahve içmeyeceğim. Sen bana iki baş soğanla biraz sıcak ekmek ver yeter. (Seyirciyle konuşur) Aslında canım kahve de çekiyor ama söyleyemem ki! Karım canıma okur. Aman kalsın boşver, PRASKOVYA OSSİPOVNA (kendi kendine söylenir) Ziftin pekini ye e mi. (yüksek sesle) İyi peki! (kendi kendine söylenir ve sofraya bir ekmek fırlatır) Kahve de bana kalır bari. (Ivan Yakovleviç geceliğinin üzerine frak geçirir sofraya oturur. Biraz tuzla iki baş soğanı hazırlar. Ekmeği önüne alıp bıçakla kesmeye hazırlanır. Somunu ortadan ikiye böler; birden ekmeğin içinde garip bir şey fark eder. Bıçağının ucuyla kurcalar, sonra parmağıyla dokunur Kendi kendisine söylenir) İVAN YAKOVLEVİÇ Sert bi şey bu. Ne olabilir ki? (Kurcaladığı şeyin kesik bir burun olduğunu fark eder) Aaa! Bir Burun! Yok yok olamaz! (Gözlerini oğuşturup tekrar bakar) Resmen bi burun bu! Olamaz rüya görüyorum herhalde (Tekrar tekrar bakar) Rüya müya değil bu gerçekten bir burun! Ortada var büyük mü büyük bir sorun!! Üstelik ben bu burnu tanıyorum. Allah kahretsin bu burun… PRASKOVYA OSSİPOVNA (avaz avaz) Hay lanet olası ayyaş herif! Hay haydut bozuntusu! Hay başımın püsküllü belası! Sonunda bunu da becerdin ha! Bir eksiğimiz sabah kahvaltısında kesik bir burundu. Sayende ona da kavuştuk. Elalemin kocası kahvaltıya peynir alır zeytin alır salam alır sosis alır bizimkisi burun! Hadi bakalım buraya buyrun! İVAN YAKOVLEVlÇ (elinde burun, çaresiz bir halde) Bir saniye susabilir misin? Başımız büyük belada ben bu burunun sahibini tanıyorum PRASKOVYA OSSİPOVNA (avaz avaz) Başımız mı dedin? Başımız değil canım, BAŞIN! Senin başın belada! Anladın mı sersem. Seni polise kendi ellerimle teslim etmezsem bana da Praskovya Ossipovna demesinler.

Zaten şimdiye kadar üç kişiden duydum, milleti traş ederken burunlarını koparacak gibi çekiyormuşsun. İVAN YAKOVLEVlÇ Bu, Çarşamba ve Pazar günleri tıraş ettiğim 5. dereceden memur Kovalev’in burnu. İnanılır gibi değil ama bu onun burnu. PRASKOVYA OSSİPOVNA (alay ederek) Bendeniz de 1. dereceden salaklar şahı berber İvan Yakovleviç’in karısı. Tanıştığımıza memnun oldum bay burun! İVAN YAKOVLEVlÇ Ne olur sus artık Praskovya Ossipovna! Şunu bir beze sarıp bir köşeye saklayayım. Bir kaç gün sonra başımdan defetmenin bir yolunu bulurum. PRASKOVYA OSSİPOVNA Sen onu külahıma anlat. Odamda kesik bir burun saklanmasına izin mi vereceğim zannediyorsun. Usturanı bilemekten başka hiçbir şeye aklın ermez zaten senin hödük. Kendi yediği halt yetmiyormuş gibi bir de benim başımı polisle belaya sokacak. Yok öyle yağma. Bana bak odun kafalı derhal yok et bunu bu evden. Al, nereye götüreceksen götür bir * daha gözüm görmesin.

.